Aida in het Muntpaleis

Ik heb deze week met veel plezier afscheid genomen van het Muntpaleis, oftwel "de tent". De laatste Muntproductie op verplaatsing was de kaskraker Aida in een regie van Stathis Livathinos.

foto's © Forster

Toen een half jaar geleden bleek dat de renovatie van de Munt niet tijdig rond zou geraken, moest de rest van het seizoen helemaal omgegooid worden. Onder die omstandigheden een Aida uit de grond stampen, is op zijn minst ambitieus te noemen. Maar als tegelijkertijd twee volledige, alternatieve bezettingen voorzien worden, dan is dat misschien van het goede teveel. Als bijvoorbeeld de Ramfis van Giacomo Prestia de beste zanger is in de "eerste" bezetting, dan is er een probleem.

Nu, de mannen van de eerste bezetting trekken zich nog het best uit de slag. Andrea Carè was vorig jaar een uitstekende Don Carlo in Straatsburg, maar Radamès is toch een ander paar mouwen. Zijn stem is eigenlijk te lyrisch voor deze rol. Die stem werkt wel in de slotscène, maar heeft niet genoeg kracht om bijvoorbeeld het dramatisch moment op het einde van het derde bedrijf - "Sacerdote, io resto a te" - overtuigend te brengen. Verder maakt hij een zootje van "Celeste Aida" en de beruchte slotnoot breekt hij na een halve maat al af. Dimitris Tiliakos hebben we al vaker in de Munt gehoord als Verdi-zanger, meest recent als Rigoletto. Hij is een aanvaardbare Amonasro, al zingt hij met iets teveel vocale aggressiviteit.

De twee vrouwelijke hoofdrollen zijn echter vrij rampzalig.

Adina Aaron was vorig jaar een zwakke Tosca in Stuttgart, als Aida is ze niet veel beter. Het probleem is dat ze met verschillende stemmen zingt, die op geen enkel moment geïntegreerd zijn. Ze is redelijk goed als ze min of meer binnen één register kan blijven. Zo is het slot van "Ritorna vincitor" wel mooi als ze piano de herhaalde "Numi, pietà" zingt. Het begin van "O patria mia" viel ook mee. Maar als ze dan haar laag register meeneemt in de hoogte, dan komt haar intonatie in het gedrang. Nora Gubisch is op alle mogelijke manieren een misbezetting als Amneris. Haar donkere altachtige stem past gewoon niet bij de rol. Maar ook stilistisch weet ze niet wat aan te vangen met de rol. Op geen enkel moment voel ik een Verdiaanse stuwing. Haar verkapte frasering, gebrekkig legato, wollige dictie of haar continu achter het orkest aanhollen, helpen ook niet echt.

De "tweede" bezetting is op alle vlakken superieur.

Monica Zanettin is geen ideale Aida, al presteert ze wel beter dan als Amelia een paar seizoenen geleden. Maar ze heeft op zijn minst een homogene stem, al zingt ze een kleinschalige "Ritorna vincitor". De jonge Russisch-Oezbeekse mezzo Ksenia Dudnikova is een uitstekende Amneris met mooie frasering. In het laatste bedrijf slaagt ze erin om medelijden op te wekken voor haar lot. Ik hoorde Gaston Rivero een paar maanden geleden als Radamès in Essen. In vergelijking met Carè heeft hij veel meer spinto-metaal in zijn stem en kan hij wél de heroïek van de rol overbrengen. Net zoals in Essen sloot hij "Celeste Aida" af met een indrukwekkende morendo, al zat er wel wat vibrato op zijn andere hoge forte noten in die aria.

Maar hét moment van de voorstelling kwam in het tweede bedrijf. Slechts drie woorden - "Non mi tradir" - zijn nodig om duidelijk te maken dat de rest van de bezetting eigenlijk maar uit prutsers bestaat. Wie de afgelopen jaren regelmatig in Luik is geweest, heeft daar Giovanni Meoni in verschillende Verdirollen kunnen bewonderen. Zijn Amonasro is ronduit overweldigend. Die drie woorden waren piano gezongen, maar hebben alle interne kracht van de echte Verdi-bariton. Zijn frasering, met perfecte aandacht voor de tekst zorgen voor een beklijvende vertolking... bijvoorbeeld de "E patria e trono, e amor" aan het begin van de Nijlscène is een zangles op zich hoe hij elk woord anders uitdrukt. Op geen enkel moment moet hij gekke dingen doen om zijn punt te maken: "enkel" een overvloed aan legato, stijlvolle portamenti, een rijk kleurenpalet en een doorgedreven tekstprojectie... het kan zo simpel zijn.

Publicatie: donderdag 1 juni 2017 om 16:05
Rubriek: Opera