Fierrabras in het PSK

Schubert staat niet echt bekend voor zijn opera's. Het is dan ook zeer lovenswaardig dat de Munt Fierrabras brengt, zij het in concertante versie, met de geëngageerde Adam Fischer op de bok. Het is nog maar de tweede keer dat ik deze opera live meemaak, de vorige keer was ongeveer tien jaar geleden in Parijs met een nog jonge Jonas Kaufmann als Fierrabras.

Fierrabras is een romantische ridderopera met wortels in het Singspiel en dus met dialogen. De dialogen worden in deze voorstelling elegant opgelost met een nieuwe tekst van Ileana Tautu, die door de actrice Elisabeth Orth voorgelezen wordt vanuit de linkse "oreille" van het PSK. Zij is Florinda die vijftig jaar later, op haar sterfbed, terugdenkt aan haar jeugd en wat zich toen allemaal afspeelde.

De Munt heeft een - op papier tenminste - ideale bezetting samengebracht, maar er waren toch een paar zware teleurstellingen. De titelrol werd gezongen door Kurt Streit. Sinds zijn vorig optreden in de Brussel als Titus is zijn stem sterk achteruit gegaan. Alle noten zijn er nog wel, maar zijn stem klinkt uitgemergeld.

We hebben al kennis kunnen maken met de nieuwe zangstijl van Juliane Banse in haar recente vertolking van Elsa. Met de zwiepende hoge noten die ze loslaat op Emma, lijkt ze haar onfeilbaar Schubertiaans stijlgevoel definitief overboord gegooid te hebben. Haar geliefde Eginhard wordt gelukkig gezongen door Charles Workman. Zijn tenor is nog even stijlvol als altijd en hij zorgt dan ook voor een aantal van de mooiste momenten van de avond... zoals zijn aria met klarinet waarmee we meteen in de weemoed van "Der Hirt auf dem Felsen" terecht komen.

Florinda is dramatisch ongetwijfeld de meest dankbare rol van de opera. Vocaal is ze te omschrijven als een Schubertversie van Beethovens Leonore. Elisabeth Meister beschikt over ruime expressieve dramatische kwaliteiten, alleen niet vocaal. In de verschillende dramatische scènes van het tweede bedrijf geraakt ze nauwelijks over het orkest en in de rest klinkt haar stem vaak te dun. Dietrich Henschel zingt tegenwoordig vaak alsof het hem fysiek pijn doet. Soms is dat ook te horen, maar gisteren klonk zijn Roland wel mooi zonder overdreven dramatische inleving.

Bij de kleinere rollen moet zeker Steven Humes vermeld worden als een mooi sonore Karel de Grote. Gijs Van der Linden heeft als Ogier geen al te grote partij, maar zijn tenor klinkt en projecteert mooi en hij zingt - samen met Dietrich Henschel - het best verstaanbare Duits van de hele bezetting.

Publicatie: donderdag 22 januari 2015 om 09:50
Rubriek: Opera