La fanciulla del West in Luik

Velen, mezelf incluis, zullen verbaasd opgekeken hebben toen ze een jaar geleden de aankondiging lazen dat een Met-ster als Deborah Voigt zou optreden in een doordeweekse voorstelling van La fanciulla del West in de Waalse Opera. Anderzijds is dat gezien de huidige staat van haar stem misschien toch geen verrassing.

Twee jaar geleden, hebben we haar Minnie al leren kennen via de cinema-uitzendingen van de Met. Ondertussen is Deborah Voigt drie Brünnhildes verder en is haar stem versleten. Ze klinkt schriel en er gaat geen warmte van uit, ze klapt regelmatig dicht en dan projecteert haar stem niet meer, haar hoogte is lelijk met een opvallend krijsende hoge do in "Laggiù nel Soledad". In het tweede bedrijf is ze nog redelijk genietbaar, maar de rest van de voorstelling wordt best zo snel mogelijk vergeten.

Haar twee mannen zijn beduidend beter. De laatste keer dat ik Carl Tanner hoorde, was als een concertante Dick Johnson in Edinburgh. Zijn donker timbre klinkt mooi homogeen en hij nuanceert meer dan vroeger. Carlos Almaguer heeft al verschillende Verdirollen gezongen in Luik en hij zong een geslaagde Jack Rance.

Over de productie kan ik nog eens lekker kort zijn. Lorenzo Mariani gelooft niet in herinterpretatie en gaat ervan uit dat een productie meer kan ontroeren als ze aansluit bij het libretto. Nu, ontroeren doet hij niet met deze productie maar ze is visueel mooi verzorgd... in het laatste bedrijf laat hij Minnie zelfs te paard opkomen om Johnson te redden. Het enige originele ideetje is dat Rance op het einde van de opera zelf zijn hoofd in de strop steekt.

Publicatie: woensdag 27 februari 2013 om 18:10
Rubriek: Opera

Reacties

jacques en nadine (woensdag 6 maart 2013 om 17:00)

wij zagen de laatste voorstelling
deborah ziek en vervangen door paolette maroccu die om 19u30 pas toegekomen was van zurich en met aangepaste kostuums de scene op moest
prachtige vervanging
ge moet het toch doen zonder repetitie inspringen tanner zei ons voor de voorstelling dat hij ziek was en inderdaad vanaf het tweede bedrijf ging het niet meer enkel de hoge noten stonden er maar de rest was niet te aanhoren
spijtig want wij zijn fan van deze tenor die vroeger een truckchauffeur was
goede choristen zijn nog geen tweedeplans en dat was merkbaar
al bij al genietbare voorstelling maar de produktie van amsterdam { buiten thodorovich } was toch stukken beter

Ricci (vrijdag 1 maart 2013 om 00:26)

Geeeezzz jongeheer Stefan moet toch duidelijk leren lezen.
Uiteraard was dit een mooie traditionele productie, da van die twee vrouwen was maar een kwinkslag. Maar ze waren d'r wel degelijk, beter opletten Stefaantje : ze waren wel duidelijk te zien die aziatische hulpjes in het cafè! Eerste akte dan nog wel en dan al aan het slapen?:):):) Voor de rest was dit inderdaad tijdsverspilling want helemaal niet goed gezongen. Was van plan nog naar de Forza te gaan maar als dessi en armiliato het vokaal laten afweten, tsja dan is zelfs forza niet meer te redden...

Stefan Caprasse (donderdag 28 februari 2013 om 19:14)

Ik denk dat heel veel met persoonlijke smaak te maken heeft. Zelfs in zijn 'exotische' opera's is Puccini heel origineel en vindingrijk in bv zijn orkestratie. Het zijn nooit zomaar 'exotische' deuntjes naast mekaar. Ik denk dus niet dat de uitspraak van Sven provocerend bedoeld was, maar dat hij het echt meende. "De beste opera's" is misschien wat overdreven, maar mogelijk vindt hij dat ook, wat zijn recht is... Ik vind het trouwens absurd, telkens weer komponisten in waarde tegen mekaar uit te spelen...En ik hou evenzeer van Puccini als van Verdi, Wagner, Janacek, Mozart, Bizet, Korngold... en het hele zootje!

'Traditioneel' heeft volgens mij niets te maken met realisme. Een bewegende rots is gewoon een theatraal middel. Nogmaals, we zijn op het toneel, niet in de realiteit. Ik vond het trouwens een heel mooi effect op het einde van I, die plotse spleet in de rotsen waar plots licht (hoop, vreugde) door scheen. De Heer Ricci vind het al een inbreuk tegen het traditionalisme dat er meer dan twee vrouwen waren (wanneer waren die er dan?). Misschien ontbrak er linksachter ook één denneboom, die in het origineel voorzien is?

Margo (donderdag 28 februari 2013 om 17:33)

Stefan, ik gebruikte "doordeweeks" in de letterlijke betekenis, niet in de overdrachtelijke... als een voorstelling in een reeks, niet als een concertante voorstelling waarvoor een grote "naam" voor één dag wel eens België wil aandoen.

Over het traditionaliteitsgehalte kan inderdaad een beetje gediscuteerd worden, Ricci. Er zijn nog wel wat onrealistische momenten... mijnwerkers die aan een muur hangen, bewegende rotsen, het dak van een bed is geen zolder, enz. Maar op de huidige regieschaal scoort het wel in de buurt van de 90%, schat ik.

Sven, ik veronderstel dat je uitspraak over de grootheid van Puccini enigszins provocerend bedoeld is. Persoonlijk vind ik bv. elke noot die Verdi geschreven heeft superieur aan elke noot die Puccini geschreven heeft. Ik ben absoluut geen fan van zijn "exotische" opera's, zoals Butterfly, Turandot of Fanciulla. Als die mijn pad kruisen, ga ik ze niet uit de weg, maar ik ga er niet speciaal voor over en weer rijden naar bv. Amsterdam, Parijs of Keulen. De enige Puccini-opera's waarvoor ik dat zou doen, zijn Trittico en eventueel Tosca... Maar dat laatste heeft natuurlijk met persoonlijk smaak te maken.

Sven De Boeck (donderdag 28 februari 2013 om 08:30)

Ja, de laten opera's van Puccini zijn gewoon super. De beste opera's ooit geschreven eigenlijk, en ze worden te weinig gewaardeerd.

Ricci (donderdag 28 februari 2013 om 01:08)

haha, IK ben ook geweest een traditionale productie laten we niet links liggen, allez zo traditioneel was ze nu ook weer niet want in het origineel komen slechts 2 vrouwen voor. Het was mooi om te zien , dat het niet ontroerde kwam door dat de twee protagonisten zo verdomd slecht waren. Debbie is tot op het bod versleten, ja erg professioneel op het toneel maar de stem is gehalveerd en klinkt 'heel oud', Tanner was een bull-dozer zonder charme, totaal zonder enige warmte. Je hebt echt wel twee monstres sacres nodig voor deze opera. Het koor was vreselijk slecht vooral in de eerste akte. De Rance was inderdaad goed voor deze rol maar je mag dan wel niet aan tito gobbi denken. MAAR het orkest (versterkt?) was veel te luid, veel te luid!!!!! Maar een mooie productie was het wel maar waar vind je nog de zangers?

Stefan Caprasse (woensdag 27 februari 2013 om 20:04)

Ik heb toch weer van de (zondagnamiddag)voorstelling genoten... Zo 'doordeweeks' vond ik ze niet.
Met mijn beperkte stemmenkennis (en waarschijnlijk een zekere bevooroordeelde sympathie) ben ik een stuk minder streng voor Debbie. Toegegeven, ze klinkt inderdaad soms schriel, ze komt niet altijd boven het orkest uit-vooral in 't begin,maar het kan zijn dat ze zich toen wat spaarde. Maar ze heeft toch nog mooie momenten. En interpretatief (maar dat heeft natuurlijk niets te zien met het pure vocale te maken) merkt men dat ze de rol door en door kent en aanvoelt en daardoor heel menselijk vertolkt...Tanner zingt stralend en Almaguer heeft de nodige (ook vocale) autoriteit. En Gelmetti is een hele goede dirigent met zin voor spanning en detail.
Wat de produktie betreft: zelfs ik vind het eens een opluchting in Belgie een enscenering te zien die gewoon het 'verhaaltje' vertelt op plaats en tijd van het gebeuren en visueel was het toch wel heel mooi! Bij mij stak Rance zijn hoofd niet door de strop, maar keek er wel geobsedeerd door. En tot slot, sommigen mogen Puccini 'in alle opzichten verouderd' vinden, voor mij blijft dit één van mijn lievelingswerken, en voor de tijd zelfs opvallend 'modern' klinken!