Cosi fan tutte in het PSK

Het stof over zijn recente Zauberflöte-opname is amper gaan liggen of René Jacobs stort zich op Cosi fan tutte met een tournee van Mozarts opera die dinsdag van start ging in het PSK. Het is een semi-concertante opvoering, waarbij de zangers letterlijk het hele podium gebruiken. Het is evident dat ze dan ook zonder partituur zingen.

Jacobs' recept voor Mozartopera's is ondertussen welbekend. Dramatische recitatieven worden ondersteund met inventieve pianoforte-begeleidingen. En hij doet bepaalde ingrepen in de aria's waardoor ze ter plekke geïmproviseerd lijken. Zo laat hij Despina in haar twee aria's even fluiten, of Don Alfonso zingt een stukje mee met Guglielmo in diens "Donne mie, le fate a tanti". Vooral in het begin van de opera, had ik even het gevoel alsof ik Mozart opnieuw ontdekte... zolang de drie mannen nog alleen op het podium staan.

Johannes Weisser zingt Guglielmo met een warme en brede stem. Zijn Don Giovanni (ook in het PSK met Jacobs) viel misschien nog wat licht uit. Maar hij evolueert mooi en wordt alsmaar beter. Magnus Staveland begon goed als Ferrando, met vooral een uitstekende "Un aura amorosa". De dramatiek van "Tradito, schernito" was echter net buiten zijn bereik. Don Alfonso is een perfecte rol voor Marcos Fink, die vooral zijn lagere noten mooi laat contrasteren met het lichter geluid van Weisser en Staveland.

Alexandrina Pendatchanska was minder rampzalig als Fiordiligi dan ik verwacht had. Met een beetje goede wil was "Come scoglio" aanvaardbaar en ook "Per pietà" had zijn kwaliteiten. Maar ze verbleekt totaal naast de Dorabella van Marie-Claude Chappuis. Ze heeft niet alleen een gezond klinkende stem, maar interpreteert haar twee grote aria's voorbeeldig. De eeuwig jeugdige Sunhae Im was een spittante Despina, die ook in deze concertante voorstelling de show kan stelen.

Publicatie: donderdag 23 september 2010 om 19:07
Rubriek: Opera