Il Grand' Inquisitor

Maria Stuarda in Luik

De Waalse Opera heeft de laatste jaren een verdienstelijk palmares bijeengesprokkeld in het belcanto-departement. De recente productie van Maria Stuarda hoort daar helaas niet bij.

Om te beginnen, stelt de enscenering van Francesco Esposito niet veel voor. Een eenheidsdecor met links een metalen traliehek waarachter het koor opgesloten zit, rechts een massieve stenen muur en achteraan een vlak waarop statische beelden geprojecteerd worden, laat een groot leeg plateau over waarop nauwelijks iets gebeurd. Ze hadden de voorstelling net zo goed concertant kunnen opvoeren...

Maar in dat geval zou het nog meer opvallen wat voor een frustrerende derderangsbezetting ze voorzien hebben. Het is erg als Diana Axentii, in het kleine rolletje van Anna, zowat de enige gezond klinkende stem van de hele bezetting is.

Met Patrizia Ciofi in de titelrol had ik wel iets anders verwacht... alhoewel ze in haar concert vorige maand in Luik al geen overweldigende indruk gemaakt had. Maar toen wilde ik haar nog het voordeel van de twijfel geven omdat ze blijkbaar een verkoudheid zou gehad hebben. Maar ze klonk gisteren nog altijd hetzelfde en zelfs nog wat minder goed... Haar hoogte zit vol ruis, haar laagte klinkt hees en haar middenstem heeft niet voldoende kracht, waardoor de confrontatie met Elisabetta op niets uitdraait. Met wat woedend en dreigend kijken kan ik geen genoegen nemen.

De Elisabetta van Marianna Pizzolato werkt dan weer constant op mijn eigen ademhalingsgestel. Haar stem zit te hoog, waardoor ze enkel maar een eenkleurig en luide klank kan voortbrengen. Ik vraag me af of ze op het einde niet hees is. De tenor Danilo Formaggia (Leicester) zit met hetzelfde probleem, zij het in mindere mate. Maar ook hij produceert weinig boventonen die zijn stem een mooie klank zouden kunnen geven. Daarenboven omzeilt hij zowat alle mogelijke hoge noten en zingt hij consequent een lage "optie". Als hij dan toch eens een poging onderneemt om een matig hoge noot te zingen, dan glijdt hij er langs onder naar toe, maar eindigt meestal niet hoog genoeg.

Dit soort bezetting is zelfs Luik niet waardig...

Publicatie: woensdag 7 mei 2008 om 17:34
Rubriek: Opera