La Lumière Antigone in de Munt

Ik ben waarschijnlijk een van de weinigen die indertijd Oedipe sur la Route wel een verdienstelijke opera vond. De componist Pierre Bartholomée heeft nu met La Lumière Antigone een tweede opera geschreven op een vergelijkbaar thema. Het is een kameropera in drie bedrijven geworden die opgevoerd wordt in de Malibranzaal van de Muntateliers. Koen Kessels dirigeerde het Kamermuziekensemble van de Munt. Philippe Sireuil deed de regie, net zoals bij Bartholomées eerste opera.

Er zijn twee zangeressen. Mireille Delunsch zingt de rol van Antigone op het moment dat ze, ingemetseld in een grot, op haar dood wacht. Die grot wordt scenisch voorgesteld door een trechtervormig opening aan de rechterkant van het podium. Het eerste bedrijf bestaat uit een onsamenhangende monoloog van Antigone waarin haar leven aan haar voorbijflitst. Tegelijkertijd wordt ze close-up gefilmd en die beelden worden, soms met vertraging, op het linkse vlak geprojecteerd. Mireille Delunsch brengt de massa tekst op duidelijk verstaanbare manier... maar haar stem is ondertussen krijserig in de hoogte en er begint zich een serieus vibrato te ontwikkelen.

In het tweede bedrijf daalt Hannah, gezongen door Natascha Petrinsky, de trappen van de Malibranzaal af. Zij komt uit de toekomst naar Antigone als een soort alter ego. Zij is een actrice en vertelt Antigone over haar onsterfelijkheid dankzij het theater en de ontelbare toneelstukken en opera's die op de figuur van Antigone gebaseerd zijn. Petrinsky heeft een grote stem, die soms wat te overweldigend overkomt in de relatief kleine Malibranzaal.

De muziek van Pierre Bartholomée is redelijk toegankelijk. Maar ik vond deze La Lumière Antigone minder interessant dan zijn Oedipe. De muziek kabbelt op een nogal gezapig tempo verder, waardoor al snel de verveling toeslaat. Anderzijds geraakte ik er na verloop van tijd wel aan gewend... en zorgde de aankomst van Hannah voor wat afwisseling.

Publicatie: donderdag 24 april 2008 om 11:58
Rubriek: Opera