Die Zauberflöte in De Munt

Als afsluiter van het seizoen herneemt de Munt de productie van William Kentridge van Die Zauberflöte.

Piers Maxim volgt René Jacobs op als dirigent. Hij houdt zich ook grotendeels aan de lijnen die Jacobs twee jaar geleden uitgezet heeft... inclusief de piano-interventies tijdens de aria's en het buitensporig snelle ritme voor Sarastro's intrede.

Er waren twee bezettingen voorzien, waarbij in de eerste bezetting verschillende zangers van twee jaar geleden zaten. Ik was echter geïnteresseerd in de nieuwe stemmen en vooral in de Pamina van Hélène Guilmette. Maar de Munt vond het blijkbaar wel een leuk idee om, afgezien van de eerste paar voorstellingen, alle bezettingen van datum te verwisselen. Daardoor kwam ik onvoorzien in een voorstelling met de eerste bezetting terecht.

Bij de hoofdrollen hoorde ik zo nog eens Harry Peeters als Sarastro... met de lage opties. Stephan Loges zong weer Papageno. In vergelijking met twee jaar geleden "zit" zijn stem beter alhoewel hij in het begin nog redelijk monochroom klonk. Milagros Poblador was een zwakke Königin der Nacht. Enkel haar extreem hoge noten klinken juist. Dat deel van haar stem heeft ook voldoende gewicht. Het is spijtig dat de twee octaven onder die hoge fa niet veel voorstellen, dat ze regelmatig naast de toon zingt of geen egale lijn kan zingen.

Ik ben geen fan van Sandrine Piau en ik vond haar Pamina dan ook maar middelmatig. De mogelijkheden van haar stemmetje zijn te beperkt om een goede Pamina te zijn. Het was dan ook niet te verwonderen dat ze voor "Ach, ich fühl's" allerlei zuchterige truuks moest bovenhalen om emotie in haar stem te krijgen. Ik vond Jeremy Ovenden daarentegen wel een aanvaarbare Tamino. Hij zong vooral met dramatische expressie in tegenstelling tot pure, gepolijste Mozartiaanse lijnen. In een voor de rest zwakke tot middelmatige bezetting vond ik hem wel de meest interessante zanger.

Publicatie: vrijdag 15 juni 2007 om 17:18
Rubriek: Opera