Il Grand' Inquisitor

La cambiale di matrimonio in Bad Wildbad

Ik rondde het Rossini-festival in Bad Wildbad af met de eerste "farsa" die Rossini ooit schreef. La cambiale di matrimonio is een komedie over Tobia Mill die zijn dochter Fanni "verkocht" heeft aan de Canadees Slook. Maar als deze ontdekt dat ze verliefd is op Eduardo, dan geeft hij zijn huwelijkscontract aan hem door... eind goed, al goed.

De voorstelling in het Kurhaus werd gekweld door een reeks tegenslagen. Ze begon al met een kwartier vertraging omdat de decorombouw na een opname van Mosè in de namiddag wat was uitgelopen... en toen de intendant de vertraging kwam uitleggen, vond een idioot het nodig om daarvoor boe te roepen (bij de voorstelling van Aida in Zürich gebeurde trouwens hetzelfde, alsof dat het ergste is wat kan gebeuren). Tijdens de ouverture viel er achteraan in de zaal iets omver. Dat bleek de apparatuur voor de boventiteling te zijn... geen boventiteling dus. Waarschijnlijk waren ze bij de ombouw ook nog vergeten om ergens een kabeltje aan te sluiten waardoor de dirigent Christopher Franklin heel de voorstelling in het donker stond. En halverwege de voorstelling verscheen de Clarina, Francesca Russo Ermolli, plotseling met een verband rond één van haar vingers...

Maar de rest van de voorstelling verliep zonder noemenswaardige problemen... en wát voor een voorstelling dat het was ! Enkel Vito Priante viel wat tegen als de vader. Op zich zingt hij wel correct, maar hij heeft nog niet het natuurlijk ritme van een échte buffo-bas. Maar de drie andere hoofdspelers waren eerste klas. Daniele Zanfardino hebben we dit seizoen in Viaggio gehoord. In de rol van Eduardo was hij zonder concurrentie de beste en mooist zingende Rossini-tenor die ik afgelopen week hoorde. Giulio Mastrototaro was ook een grootse Slook. Maar het was Julija Samsonova die als Fanni met haar gevoel voor timing, haar sprankelend acteerspel en haar adembenemende uitvoering van "Vorrei spiegarvi il giubilo" de show stal.

Aangezien de plot van deze farsa zo simpel is, kan een regisseur daar moeilijk veel verkeerd mee doen. Annette Hornbacher verplaatste alles weliswaar naar het heden, maar ze voegt geen onnodige gags toe (enkel een tot leven komende drankautomaat was op het randje)... meer moet dat niet zijn.

De voorstelling werd opgenomen om er een DVD van te maken...

Publicatie: zondag 16 juli 2006 om 06:38
Rubriek: Opera