Norma in de Munt

Vier jaar geleden zaten we in de zoveelste corona-golf, waardoor de productie van Norma slechts een beperkt publiek heeft kunnen bereiken. De Munt vond het ongetwijfeld een goed idee om meer mensen van deze productie te laten... euh... genieten ?

Adalgisa, Norma, Pollione (foto © Simon Van Rompay)

In vergelijking met vier jaar geleden is er niet veel gewijzigd. De productie van Christophe Coppens is nog altijd even idioot en slaat nergens op. Maar ook op muzikaal vlak ging de voorstelling de dieperik in. De dirigent George Petrou zet er meteen stevig de beuk in tijdens de - uiteraard geënsceneerde - ouverture. Hij zweept het orkest op tot een geluidsniveau dat doet vermoeden dat hij voor een publiek van doven en slechthorenden denkt te staan. De zangers worden dan uiteraard geforceerd om daarover te brullen... wat ze dan ook met overgave doen.

Zeker een zanger als Enea Scala moet je dat geen twee keer vragen en hij brult zich dan ook lustig doorheen "Meco all'altar di Venere", waarbij hij alle nuances tussen forte en fortississimo exploreert. Sally Matthews was indertijd nog een redelijke Norma, maar ondertussen ligt haar stem volledig in duigen. Na twee maten van "Sediziose voci" moest ik al de neiging onderdrukken om de zaal uit te lopen. Na dit hoogtepunt van malcanto volgde een redelijk "Casta Diva" met één mooi piano gezongen slotnoot. Maar in de cabaletta gaat haar stem weer legatoloos alle kanten uit met lelijke uithalen.

Gelukkig was er Alexander Vinogradov die als Oroveso een mooi ronkende "Ite sul colle, o druidi" zong. Maar het was vooral Raffaella Lupinacci die er bijna in slaagde om de meubelen te redden. Ze zingt Adalgisa met een mooie mezzo, uitstekend legato, en expressieve nuances in haar tekstvertolking. Ze lijkt zelfs het niveau van de andere zangers op te krikken. In haar duet met Pollione, "Vieni in Roma", begint Scala plots ook genuanceerder te zingen. En zelfs in het begin van het duet "Sola, furtiva al tempio" is er toch een lichte indicatie dat er in Matthews misschien toch belcanto-noties zitten.

Hoe dan ook, de pauze kwam geen minuut te laat om de Munt te kunnen ontvluchten...

Publicatie: vrijdag 19 december 2025 om 12:54
Rubriek: Opera