Norma in de Munt

Het is nog maar van 2010 geleden dat we Norma gehoord hebben in de Munt, al was het toen slechts concertant. Nog altijd voor een meer dan halflege zaal, speelt nu een geënsceneerde versie van de hand van Christophe Coppens.

Norma, Pollione (foto © Karl Foster)

Coppens kennen we onder andere van zijn inventieve productie van Hertog Blauwbaards burcht. Voor Norma blijkt hij weinig inspiratie gehad te hebben. Alles speelt zich af in een betonnen bunker waar Norma de leidster is van een of andere bende. Er is geen onderscheid tussen de wereld der druïden of de Romeinen, waardoor Pollione en Flavio leden van een rivaliserende bende lijken te zijn. Als dan tijdens de slotscène van het eerste bedrijf plots een grauwe Amerikaanse diner uit de grond oprijst, en in het tweede bedrijf de "druïden" Pollione in elkaar timmeren, lijkt het wel alsof je naar een voorstelling van "West Side Story" zit te kijken.

Ik wist vooraf niet wat ik moest denken van de keuze om de titelrol toe te vertrouwen aan Sally Matthews. De Straussrollen en de Jenufa die ze in de Munt gezongen heeft, hadden me maar matig kunnen overtuigen. Maar nu klinkt haar lyrische sopraan veel donkerder met een goede diepte en een uniek metalen timbre dat helemaal niet misstaat voor Norma. Ze moet haar beroemde "Casta Diva" dan wel onder een heen en weer slingerende auto zingen, maar het was een meer dan behoorlijke vertolking, al heeft ze mij wel geen enkel moment ontroerd. Raffaella Lupinacci was een en al zoetgevooisdheid als Adalgisa met een hemelse "Sgombra è la sacra selva", gezongen vanuit een auto... ja, auto's en autowrakken waren nog een geniale vondst van de regisseur.

Ik was minder opgezet met de Pollione van Enea Scala. Hij heeft dan wel een indrukwekkende tenor, maar in "Meco all'altar di Venere" lijken de hoge noten een verplicht nummertje die geen dramatische logica hebben. Daarenboven vond ik zijn stem ook nooit echt mooi klinken en begint zijn vibrato op momenten wel heel breed te worden. Daar tegenover staat dan een Michele Pertusi die Oroveso zong met autoriteit en mooi legato.

Publicatie: vrijdag 17 december 2021 om 18:49
Rubriek: Opera