Satyagraha in Antwerpen

In de jaren '70-'80 heeft Philipp Glass een trilogie portretopera's gecomponeerd. Acht jaar geleden konden we Akhnaten ontdekken in de Vlaamse Opera. Gisteren ging Satyagraha in Antwerpen in première. Het werd een doodsaaie bedoening waarvan ik toch een heel bedrijf heb uitgezeten.

De opera is geïnspireerd op het leven van Ghandi, maar bevat relatief weinig actie. Het is daarom niet zo ver gezocht om de opera te laten ensceneren door een choreograaf, in dit geval Sidi Larbi Cherkaoui. Zijn eerdere opera-enscenering hier was Pelléas et Mélisande. En toen deed hij nog de moeite om er een echte enscenering van te maken. Nu wordt het een volledige dansvoorstelling. Naast een dozijn dansers worden ook de solisten en de koorleden ingeschakeld om met hun handen te wapperen, met hun armen te zwaaien of over de grond te rollen.

Het zal ongetwijfeld allemaal wel geniaal zijn, maar ik zat me te pletter te vervelen. Het is totaal ongepast om dit op te nemen in een opera-abonnement, zelfs al wordt een operapartituur als achtergrondmuziek gebruikt. Want meer dan achtergrondmuziek is het niet. Om de ruimte te creëren voor de dansers is er geen decor. Die open vlakte is op akoestisch vlak een ramp. De stemmen verdwijnen in de coulissen en de toneeltoren in plaats van de zaal in geprojecteerd te worden. Kortom, een zoveelste gemiste kans van Opera Vlaanderen...

Publicatie: donderdag 16 februari 2023 om 20:46
Rubriek: Opera