Armida in Gent

Van Lully en Handel over Gluck tot Rossini... het verhaal van de tovenares Armida uit Torquato Tasso's "Gerusalemme liberata" heeft talloze componisten geïnspireerd. Rossini's Armida wordt echter zelden opgevoerd. Naar verluidt, zou het zelfs de eerste keer zijn dat Alberto Zedda het werk dirigeerde.

foto © Annemie Augustijns

Net zoals Otello wordt ook Armida gekenmerkt door een overdaad aan tenors. Enea Scala zingt Rinaldo met stevige stem en indrukwekkende hoge noten. Dario Schmunck zingt de twee rollen van Goffredo en Carlo. Als Godfried van Bouillon is hij een en al elegantie, voor Carlo klinkt hij plots een stuk robuuster. Robert McPherson hebben we al een paar keer eerder gehoord bij de Vlaamse Opera. Deze keer leek hij niet in vorm te zijn en croonde hij meer de partij van Gernando dan ze te zingen.

Carmen Romeu hebben we vorig jaar leren kennen als de Rossini-Desdemona. Ze zingt een zeer expressieve Armida met een grote stem die in de recitatieven fantastisch op de tekst zit. Haar flakkerende coloraturen worden in de hoogte wel wat slordig, net zoals haar intonatie.

De productie van Mariame Clément is er één om snel te vergeten. Kruisvaarders in maliënkolders staan om een of andere reden op een atletiekpiste in een stadion, een plastieken sekspop moet voor wat ontspanning zorgen. Voor de redding van Armida en Rinaldo op het einde van het eerste bedrijf moeten uiteraard kalasjnikovs bovengehaald worden... een klassieke indicatie dat de regisseur lijdt aan ideeënarmoede.

Publicatie: zondag 22 november 2015 om 21:23
Rubriek: Opera