Siegfried in Erl

Met Siegfried is de Tiroolse Ring halverwege. Het was meteen ook de beste voorstelling van de drie eerste Ring-opera's.

foto's © Tiroler Festspiele Erl / APA-Fotoservice / Xiomara Bender

Siegfried blijft een onmenselijke rol, maar Michael Baba is een meer dan verdienstelijke vertolker... en een stuk beter dan wat ze tegenwoordig in Bayreuth als Siegfried proberen te verkopen. Om te beginnen heeft hij het uithoudingsvermogen - al zijn in de slotscène met Brünnhilde af en toe toch een paar vermoeide tonen te horen - en laat hij alles vrij natuurlijk klinken.

Hij beschikt over de nodige robuustheid voor het "Schmiedelied", maar zijn mooiste moment komt in het tweede bedrijf. Als hij in zijn existentiële scène reflecteert over zijn moeder en vader zingt hij ontwapenend ontroerend. In het eerste bedrijf krijgt hij efficiënt repliek van Wolfram Wittekind. Hij is wel geen echt grootse Mime en zou op verschillende momenten iets expressiever uit de hoek kunnen komen.

In Das Rheingold zong Thomas Gazheli een weinig overtuigende Alberich. Nu zingt hij de Wanderer en dat is een rol die hem iets beter ligt, zolang hij de alwetende Wotan kan spelen tegenover Mime of Alberich. Maar als hij in het derde bedrijf geconfronteerd wordt met de rustig declamerende Erda van Rena Kleifeld, dan vervalt hij weer in vocale overacting.

Aangezien hij nu Wotan zong, was een nieuwe Alberich nodig en die hebben ze gevonden in "onze" Werner van Mechelen. Het is al geleden van de Ring in de Vlaamse Opera dat ik hem nog als Alberich gehoord heb en hij is ondertussen wel een indrukwekkende Alberich geworden. Hij geeft niet alleen een les in Duitse dictie, maar zijn boeiende vertolking vertrekt volledig vanuit de tekst wat het een plezier maakt om naar hem te luisteren.

Ik was enigszins verbaasd om de naam van Nancy Weissbach te zien staan achter de rol van Brünnhilde. Het is lang geleden dat ik haar nog gehoord heb, ze zong vroeger af en toe in Luik (o.a. Gutrune) en een enkele keer Chrysothemis in de Munt. Ze heeft altijd een grote stem gehad, maar ik kon me haar niet als Brünnhilde voorstellen. Nu, de Siegfried-Brünnhilde is niet echt vergelijkbaar met de twee andere Brünnhildes en deze rol kan ze perfect aan. Er zit voldoende metaal in haar stem alhoewel de echt extatische vreugde van de ontwakende Brünnhilde nog wat ontbreekt.

Publicatie: zondag 26 juli 2015 om 08:17
Rubriek: Opera