Platée in het PSK

Sommigen herinneren zich ongetwijfeld nog de productie van Platée in de Vlaamse Opera. De concertante opvoering in het PSK vorige donderdag bracht een aantal van die beelden terug in herinnering.

Het voordeel van zo'n concertante uitvoering is dat de originele partituur van Rameau beter tot zijn recht komt en niet verdrinkt in het visueel geweld van een komische opera. Christophe Rousset leidde Les Talens Lyriques in een energieke voorstelling met de nodige speciale orkestrale effecten van kwetterende vogeltjes en balkende ezels tot een stormscène die een paar uur later nog door mijn hoofd raasde.

Hij had ook een mooie bezetting meegebracht. Ze kwamen recht van de scenische productie in Straatsburg en zongen in het PSK dan ook zonder partituur en met wat scenische inleving. Bij de ene kwam dat al natuurlijker over dan bij de andere. De meeste zangers zongen ook verschillende rollen, wat het verhaal - ondanks de boventiteling - niet altijd even makkelijk om volgen maakte.

Emiliano Gonzalez Toro zong en speelde Platée. Hij heeft een iets stevigere tenor dan wat ik verwachtte voor een "haute-contre". Enkel een paar hoge noten in het laatste bedrijf klonken wat gespannen. Cyril Auvity was pure Franse elegantie met een even mooie tenor als Mercure. François Lis zong een lyrische Jupiter. Salomé Haller trok alle expressieve registers open als La Folie in haar grote scène.

Publicatie: zaterdag 3 april 2010 om 15:03
Rubriek: Opera