Sancho Pança in Parijs

Momenteel loopt in de Opéra-Comique L'amant jaloux van Grétry (waarover hopelijk morgen meer). De Opéra-Comique bouwt een mini-festival rond elke productie met lezingen, concerten, recitals, ... In het kader van het "Festival L'amant jaloux" voerden ze gisteren Sancho Pança van François-André Philidor concertant op. Philidor was een tijdgenoot van Grétry, die ik eigenlijk enkel van naam en een paar liederen kende.

Sancho Pança is een "opéra bouffon", die uiteraard geïnspireerd is op Cervantes. Sancho Pança heeft de fantasie van Don Quichotte overgenomen en waant zich de gouverneur van het eiland Barataria. Hij is niet erg opgezet met Lope Tocho die met zijn dochter Sancha wil trouwen. Zijn vrouw Thérèse is dan niet te spreken over Sancho Pança die een oogje heeft laten vallen op een zekere Juliette. Als het eiland aangevallen wordt en Sancho Pança geen eten krijgt voor hij het probleem opgelost heeft, geeft hij zijn gouverneurschap op en stemt hij in met het huwelijk en beseft hij dat zijn vrouw toch nog de slechtste niet is.

De dirigent Hugo Reyne leidde aan het begin van de voorstelling de opera in. Hij is blijkbaar een fan van Philidor en zet hem op het zelfde niveau als Mozart omwille van zijn melodische inventiviteit. Hij dirigeert La Simphonie du Marais, een klein orkest van ongeveer 20 muzikanten dat zich vooral specialiseert in de Franse barokmuziek. Het orkest zit op gelijke hoogte van de parterre met de zangers erboven, net voor het doek.

De zangers leven zich volledig in in de dialogen, waarbij vooral Isabelle Druet opvalt als Thérèse met een of ander Frans dialect. Ze speelt handig in op wat de anderen zeggen en steekt haar verontwaardiging over het gedrag van haar man niet onder stoelen of banken. Ook op vocaal vlak is ze een uitdrukkingsvolle Thérèse. Het zelfde kan gezegd worden over de bariton Paul-Alexandre Dubois als Sancho Pança... al zingt hij met een twijfelachtige intonatie. Camille Poul is een spittante Juliette en Vincent Bouchot zingt een passionele Lope Tocho. Jeffrey Thompson is een typische comprimario-tenor en neemt al de andere rolletjes voor zijn rekening.

Het was een leuke voorstelling die eindigde met een bis van het slotkoor, waarbij Hugo Reyne het publiek uitnodigde om mee te zingen...

Publicatie: zondag 21 maart 2010 om 10:42
Rubriek: Opera