Götterdämmerung in Düsseldorf

Volgende week herneemt de Deutsche Oper am Rhein in Düsseldorf zijn Ring-cyclus. Als opwarmer stond afgelopen weekend al Götterdämmerung op het programma.

Het is een relatief oude productie van Kurt Horres. Ze dateert uit 1990/1991, toen Horres nog de intendant was van de Düsseldorfse opera. Deze productie van Götterdämmerung speelt zich af in een quasi-eenheidsdecor, dat bestaat uit een grote audiëntie- of feestzaal ten huize van de Gibichungen met zwarte spiegelende tegels en achteraan hoge vensters. Het decor deed me een beetje denken aan dat van "Dido and Aeneas" in de Vlaamse Opera een paar jaar geleden.

De muren van de zaal worden wel met behulp van de belichting (of gebrek daaraan) onzichtbaar gemaakt voor de scenes die zich niet bij de Gibichungen afspelen. Bijvoorbeeld de eerste scene met de drie Nornen is heel donker gehouden en de enige kleur komt van de rode draad die ze in driehoekvorm rond zich spinnen.

De Rijn is uiteraard nergens te bekennen. De verplaatsing naar de twintigste eeuw blijkt ook uit de kostuums. Hagen en Gunther zijn uitgedost in driedelig pak (zwart voor Hagen, wit voor Gunther). De twee vrouwen, Gutrune en Brünnhilde, dragen een lange feestjurk. Alleen Siegfried paste niet in dit plaatje met een outfit van een houthakker en een lullig zwaardje voor Notung.

Het was al bij al een redelijk goede bezetting met een lyrisch zingende Janice Baird (inclusief triller!) als Brünnhilde. Ze haalt zonder ongelukken het einde van de opera, alhoewel haar slot geen echte impact maakt. Wolfgang Schmidt lijkt wel het volume en het uithoudingsvermogen te hebben voor Siegfried. Maar zijn stem wordt ontsierd door een opdringerige slag in zijn vibrato.

Maar beide zangers worden van de scene gezongen - om niet te zeggen weggeblazen - door Hans-Peter König in de rol van Hagen. Hij heeft een fenomenale stem, ze is weliswaar gigantisch maar ook heel homogeen zonder enig spoor van een 'wobble' die men soms verwacht bij stemmen van dit soort dimensies. Zijn "Heil! Siegfried, teurer Held" laat heel het kasteel van de Gibichungen op zijn grondvesten daveren. En de Hoiho-ho's waarmee hij zijn vazallen bijeen roept, was zo mogelijk nog indrukwekkender. Heel dat tweede bedrijf was trouwens op hoog niveau.

Tenslotte moet ook nog Annette Seiltgen speciaal vermeld worden als een schitterende Waltraute (en de Tweede Norn).

Publicatie: maandag 8 december 2003 om 20:32
Rubriek: Opera