Die Zauberflöte in het PSK

Sigiswald Kuijken is blijkbaar van plan om al de grote Mozart-opera's concertant uit te voeren. Eerder kregen we al Le nozze di Figaro en Die Entführung aus dem Serail te horen. Gisteren stond La Petite Bande weer op het podium van het Paleis voor Schone Kunsten, ditmaal voor Die Zauberflöte.

Met al die dialogen is het niet evident om "De Toverfluit" concertant te brengen. Deze opera vraagt om geënsceneerd te worden. Gelukkig hebben ze dit goed opgelost. De zangers zongen zonder partituur en er was voldoende interactie zodat het geen droge, stijve bedoening was, maar een opvoering waar de geest van het Singspiel toch aanwezig was.

De bezetting werd aangevoerd door de twee Genz-broers: Christoph Genz als Tamino en Stephan Genz als Papageno.

Christoph Genz is het vocaal archetype van een Mozart-tenor. Zijn stem heeft de lichtheid en de jeugdige klank voor de rol, maar heeft aan de andere kant ook de nodige gloed. De zanglijn is voorbeeldig en zijn stem klinkt gewoon heel mooi... tenminste als hij zijn natuurlijke stem mag gebruiken, zoals in "Wie stark ist nicht dein Zauberton". De Bildniss-aria daarentegen verdwijnt in de middelmatigheid omwille van een misplaatste poging tot authenticiteit door die zonder vibrato te zingen. Ik vraag me af of dat zijn eigen idee was, want hij doet daarbij zijn stem geweld aan en het klinkt zelfs niet mooi.

Met opgestroopte mouwen en een panfluit rond zijn nek zingt Stephan Genz een schitterende Papageno. Zijn stem is een schakering donkerder geworden sinds ik hem laatst gehoord heb, maar is nog altijd even mooi als vroeger. Zijn ervaring als liedzanger helpt hem om een aria als "Ein Mädchen oder Weibchen" met veel kleur en variatie te vertolken. Daarbij komt dan nog de essentiële humor en we hebben hier een echte Papageno.

Suzie Leblanc had Pamina moeten zingen. Maar aangezien haar moeder plots overleden was, werd ze vervangen door Inge Van de Kerkhove. Zij was voorzien om de Eerste Dame te zingen en gisteren combineerde ze beide rollen. Gezien de omstandigheden was het een verdienstelijke, correcte poging. Ik heb wel liever een iets lyrischer stem voor Pamina. Vooral de balans met Christoph Genz is niet echt perfect.

Cornelius Hauptmann zong Sarastro. Hij heeft wel ongeveer al de noten, maar niet voldoende vocale authoriteit... het klinkt allemaal wat moeizaam en hij heeft moeite om de zaal van het PSK te vullen. Daar komt nog bij dat de soms vreemde tempokeuzes (meestal veel te snel) van Sigiswald Kuijken hem ook geen goed deden. Vooral zijn aria "In diesen heil'gen Hallen" werd zo snel uitgevoerd dat al het plechtstatige van die aria verloren ging.

Er wordt soms gezegd dat een sopraan met een hoge fa voldoende is voor de rol van de Konigin van de Nacht. Heidi Wolf bewijst het tegendeel. Ze is inderdaad indrukwekkend in de stratosfeer, maar voor de rest is het maar mager. Het recitatief van "O zitt're nicht" is bleek en ze probeert wel dramatiek in "Der Hölle Rache" te brengen, maar slaagt er niet echt in. Maar zij heeft tenminste nog een paar goede noten. Hetzelfde kan spijtig genoeg niet gezegd worden van Philip Defrancq. Zijn Monostatos is zelfs niet gezongen, maar eerder gedeclameerd zonder enig legato, uitdrukking of stijlgevoel.

Publicatie: woensdag 8 oktober 2003 om 07:48
Rubriek: Opera