La Strada in Antwerpen

De Vlaamse Opera beëindigde haar Fellini-cyclus met de wereldcreatie van La Strada. Eric de Kuyper verwerkte Fellini's film tot een Italiaans operalibretto dat door Luc Van Hove op muziek gezet werd.

Het is een opera geworden met een proloog, waarin het meisje Gelsomina verkocht wordt aan Zampano (een soort krachtpatser à la John Massis) om diens assistente te worden, gevolgd door twee bedrijven. In de loop van het verhaal ontmoet Gelsomina de Gek, Il Matto, die door Zampano vermoord wordt. En nadat Gelsomina verdwenen is, komt hij tot het besef dat hij van haar houdt.

De opera is ingedeeld in verschillende scènes die van elkaar gescheiden worden door orkestrale intermezzo's, die door Luc Van Hove "strada's" gedoopt werden. De zanglijnen zijn redelijk melodieus en worden afgewisseld door gesproken tekst tegen een orkestrale achtergrond... tenminste voor zover je dat allemaal kan horen. De dirigent Koen Kessels laat niet enkel in die strada's het orkest de vrije loop, maar overstemt ook bijna constant de zangers, waar de bariton Richard Salter als Zampano het meeste last van heeft. Maar de lichte en hoge stem van Jeannette Fischer komt meestal wel door het orkest om een aandoenlijke Gelsomina te portretteren. De rest van de bezetting werd vooral met Belgische zangers vervolledigd met onder andere Yves Saelens als Il Matto.

De opera komt maar heel traag op gang. De eerste drie kwartier valt er heel weinig te beleven. Pas bij de monoloog van Gelsomina vlak voor de circusscène, waar het tot een eerste treffen komt tussen Zampano en Il Matto, begint het enige interessante kwartier van de voorstelling.

Publicatie: zondag 3 februari 2008 om 20:32
Rubriek: Opera