Rolando Villazón in Luik
Rolando Villazón zou samen met het orkest van de Waalse Opera onder leiding van Marco Zambelli een concert geven in Luik... maar hij was ziek...
Maar dat weerhield hem er niet van om heel het concert te zingen en zelfs nog een bisnummer toe te geven. Het was weliswaar niet aangekondigd dat hij minder bij stem was, maar bij zijn eerste aria - een, voor hem, a-typische Il mio tesoro - waren er al een paar opvallende tekenen. Zo waren er een paar minder zuivere noten en moest hij extra ademen in de eerste lange "tornar". Daarna zong hij wel een mooie en ontroerende Kuda kuda en leek er ineens geen vuiltje meer aan de lucht. Maar nadat de hoge noot in de Bloemenaria uit Carmen op een rampzalig manier eindige, liep hij zelf gefrustreerd weg van het podium. Maar het altijd even enthousiaste Luikse publiek riep hem met een overweldigend aanmoedigingsapplaus terug. Daarna pas vertelde hij dat hij een week ziek geweest is, nog niet helemaal hersteld is, maar toch niet wou annuleren. Hij beloofde dat hij het goed zou maken door later nog eens terug te komen. Dat dit geen loze belofte was, zou later blijken...
Na de pauze, en de ouverture tot La forza del destino, was hij blijkbaar voldoende uitgerust om een fenomenale Quando le sere al placido te zingen. De manier waarop hij gevoel in de tekst legt, maakt hem een onweerstaanbare zanger. Het einde van La mia letizia infondere dreigde ook weer op de hoge noot te stranden, waarna hij de rest van het concert op een veilige manier afhandelde. Dat hij voor E la solita storia del pastore voor alle hoge noten een lager alternatief koos, was dan ook best begrijpbaar, maar deed absoluut geen afbreuk aan zijn vertolking van dit lamento. Net zoals eerder in Lenski's aria legt hij ook hier "iets" in zijn stem wat ongelooflijk ontroert. Als laatste aria zong hij Recondita armonia uit Tosca... en hier loste hij de hoge noot op door ze gewoon niet te zingen.
Voor hij zijn eerste en enige bisnummer zong - Rossini's La danza (met alle hoge noten een octaaf lager) - kondige hij aan dat ze tijdens de pauze overlegd hadden en dat ze een nieuwe datum gevonden hebben voor een nieuw concert... over twee weken (!) al. Zoals ook dat bisnummer bewees, is en blijft hij een fantastische zanger... zelfs met ingeperkte mogelijkheden. Wie het concert dit weekend gemist heeft, krijgt dus zeer binnenkort een tweede kans om Villazon eens live te horen. Een andere mogelijkheid is Parijs. Een paar dagen na het concert in Luik begint hij daar aan een reeks Hoffmannen.
Publicatie: zondag 7 januari 2007 om 22:07
Rubriek: Concert