Weihnachtsoratorium in het PSK

Ik associeer Les Talens Lyriques en Christophe Rousset vooral met Franse barokmuziek en Handel (zoals die schitterende Alcina in Amsterdam). Met het Weihnachtsoratorium wagen ze zich in het PSK nu ook aan Bach. Ze brachten de traditionele concertcombinatie, bestaande uit de cantates 1, 2, 3 en 6. De koor- en koraalpartijen werden gezongen door het Chœur de Chambre de Namur (aangevuld met een paar leden van het Collegium Vocale).

Rousset gaf een vinnige lezing, die bij momenten zelfs wat te snel aanvoelde. Dat viel nog het meest op in het koraal "Brich an, o schönes Morgenlicht" in de tweede cantate Und es waren Hirten in derselben Gegend. In plaats van het rustig ontwaken van de herders, werden hier zenuwachtige engelen ten tonele gevoerd om die herders te wekken.

De solisten kunnen grosso modo ingedeeld worden in zwakke vrouwen- en redelijke mannenstemmen. De sopraan Kristina Hansson was de minste van allemaal met een nauwelijks hoorbare stem. Het ongeluk wil dat ze een aantal duetten en/of recitatieven te zingen heeft samen met de bas Henk Neven, en zijn veel grotere stem overstemt haar al te vaak. Hij zingt bijvoorbeeld een indrukwekkende "Großer Herr, o starker König" in de eerste cantate Jauchzet, frohlocket. Bij hun eerste gezamenlijk optreden - het koraal "Er ist auf Erden kommen arm" - dacht ik zelfs nog dat zij voor een onwezenlijke piano gezongen repliek koos, maar in de loop van de avond verbeterde het niet echt. In het recitatief en aria "Du Falscher ... Nur ein Wink von seinen Händen" van de slotcantate Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben had ik wel de indruk dat ze de dramatiek van dit moment probeerde te vertolken, maar het bleef steken bij goede bedoelingen.

De alt Clare Wilkinson heeft ook geen grote stem, maar zij liet wel een positievere indruk achter, alhoewel haar stem iets te wit is naar mijn smaak. Emiliano Gonzalez-Toro zong de Evangelist en de tenoraria's. Hij heeft een mooie stem en probeert ook zin te geven aan de woorden die hij zingt... maar die zijn niet altijd even verstaanbaar. Hij heeft ook een nogal onorthodoxe manier om melismen te zingen. In de herdersaria "Frohe Hirten, eilt" doet hij dat met een zelfde beangstigende kinnenbak-schudden-techniek als bijvoorbeeld Vivica Genaux. Maar desalniettemin is hij een boeiende zanger. En als hij zijn Duitse dictie wat opkuist, dan hebben we in deze tenor een veelbelovend alternatief voor een Evangelist in een of andere Bach-passie.

Publicatie: zaterdag 23 december 2006 om 23:49
Rubriek: Oratorium