La rondine in Parijs
Elk jaar nodigt Le Châtelet een provinciaal operahuis uit voor hun "Festival des régions". Dit jaar mag het operahuis van Toulouse zijn paradepaardjes komen voorstellen in Parijs. De eerst voorstelling is Puccini's La rondine. Het is een van die opera's die nauwelijks opgevoerd worden, ondanks het feit dat het een "late" Puccini-opera is en het - vooral de eerste twee bedrijven - toch wel een paar pagina's onweerstaanbare Puccini-muziek bevat.
Als bijkomende attractie zouden Roberto Alagna en Angela Gheorghiu de twee hoofdrollen zingen. Alagna is al verscheidene maanden uit de bezettingslijst verdwenen en ondanks de stellige zekerheid waarmee le Châtelet Gheorghiu blijft aankondigen, bleek zij ook toevallig "ziek" te zijn.
De rol van Magda de Civry werd dan gezongen door Inva Mula, die de rol ook in Toulouse gezongen had. Ze liet een paar mooie momenten horen met mooie piano inzetten die ze dan liet aanzwellen. Haar hoge do's (denk ik) op het einde van "Ore dolci e divine" liet ze ook piano zweven, zij het dat er wat ruis op zat. Maar alles bij elkaar was ze een degelijke vervanging voor Mme Alagna.
Minder gelukkig was Giuseppe Filianoti als Ruggero. Hij mist de nodige stijl en is bij momenten wat brullerig... zijn lijnen zijn niet mooi afgefraseerd en ik kan maar niet begrijpen hoe zangers erin slagen om Puccini te zingen zonder ook maar de minste poging om portamenti te zingen. Het is daar dat een groot deel van de "italianità" en de "schwung" in Puccini vandaan komt. Maar Filianoti slaat daar de bal mis.
De dichter Prunier werd daarentegen wel mooi gezongen door Marius Brenciu. In vergelijking met toen hij vijf jaar geleden bij de top-drie van de Elisabethwedstrijd eindige, is zijn stem wel mooier, afgeronder en eleganter geworden. Hij zet dan ook een quasi-ideale Prunier neer.
De regie was in handen van Nicolas Joël. Hij heeft een realistisch art-déco-decor laten bouwen - het moeten niet altijd paardenmolens zijn - waarin de zangers soms het "stand-and-deliver"-principe toepassen. Vooral het laatste bedrijf ontgoochelt, maar daar is volgens mij Puccini ook een deel schuldig aan.
Publicatie: dinsdag 5 juli 2005 om 09:24
Rubriek: Opera