Solgerd Isalv en Der Jasager in Antwerpen
Terwijl het koor en orkest van Opera Vlaanderen zich in Luxemburg warmlopen voor de herneming van Macbeth, brachten de achterblijvers een driedelig concert in het Antwerpse operahuis met als hoogtepunt de "Schuloper" Der Jasager van Kurt Weill.
Het concert begon echter met de Folk Songs van Luciano Berio in de versie voor orkest (onder de leiding van Philipp Pointner). Berio had deze cyclus opgedragen aan Cathy Berberian en het is een collectie van elf liederen over de liefde uit verschillende culturen en in verschillende talen. De Zweedse mezzo Solgerd Isalv beschikt over de nodige expressieve kwaliteiten als liedzangeres. Zo ontroert ze met Loosin yelav en brengt ze goed de dubbelzinnigheid van Rossignolet du bois over. Het enige probleem is dat haar stem onvoldoende projecteert, waardoor bijvoorbeeld A la femminisca verdwijnt in de orkestklank.
Voor het tweede deel, kreeg Isalv het gezelschap van twee leden van het Jong Ensemble voor bekende aria's uit opera's van Kurt Weill. De bas-bariton Justin Hopkins gaf een aanstekelijke vertolking van Die Moritat von Mackie Messer uit de Dreigroschenoper en zong nadien Isalv van het podium tijdens Der Kanonen-Song. De mezzo Raphaële Green schitterde eerst in het bekende Surabaya-Johnny uit Happy End, maar stal mijn hart met Youkali uit Marie Galante, enkel begeleid door een piano.
Het concert werd afgesloten met een semi-scenische uitvoering van Der Jasager in een regie van Tom Goossens. Het is een kort werkje van ongeveer een half uur dat ik nog niet kende. Het gaat over een bergtocht van een jongetje dat, met zijn leraar en drie studenten, aan de andere kant van de berg medicijnen wil gaan halen voor zijn zieke moeder. Maar hij wordt zelf ziek en wordt overeenkomstig het "Grote Gebruik" in een ravijn gegooid. De morele en politieke kritiek (de opera ging in 1930 in Berlijn in première) is duidelijk. Deze opera vraagt een belangrijke inbreng van het Kinderkoor van Opera Vlaanderen, dat becommentarieert maar ook als verteller fungeert. De drie studenten zijn ook solisten uit het Kinderkoor, evenals "der Knabe" die met de vaste knapenstem van Vladimir Verbeeck bezet was... naast Hopkins als de leraar en Green als de moeder. Het was interessant om eens iets anders dan Mahagonny te horen: er zijn ongetwijfeld nog meer Weill-opera's die het ontdekken waard zijn.
Publicatie: zondag 10 november 2019 om 10:13
Rubriek: Opera