Yevgenij Onegin in Dortmund

Yevgenij Onegin is één van mijn favoriete opera's. Voor mijn laatste voorstelling van 2017 keek ik dan ook uit naar de nieuwe productie in Dortmund... een slabakkende dirigent Gabriel Feltz gooide echter roet in het eten.

Lenski (foto © Anke Sundermeier)

Maar ook de zangers gaan niet geheel vrijuit. Sangmin Lee zingt Onegin met een warme bariton, maar er gaat weinig charisma van hem uit. Emily Newton begint aan Tatiana met een dun sopraantje. Haar stem groeit wel wat tegen de briefscène en komt pas op aanvaardbaar niveau tegen het laatste bedrijf. Eigenlijk is haar stem een maat te klein voor deze rol. Gelukkig is er nog Thomas Paul die de voorstelling redt als een gedreven en stralende Lenski met een mooie "Kuda, kuda".

Tina Lanik heeft desalniettemin een mooie productie gemaakt. Het decor van Jens Kilian bestaat uit een houten doos op een draaiplateau dat zowel dienst doet als slaapkamer van Tatiana, de zaal waar haar feest plaatsvindt of het duel tussen Onegin en Lenski. Voor het laatste bedrijf wordt dit vervangen door een glazen kubus. Gezien de nodige ombouw viel de pauze daardoor vrij laat, na de dood van Lenski... die scène werd trouwens verlevendigd met een mooi schaduwspel en dwarrelende sneeuwvlokken. In dit decor tekent ze Tatiana als een boeken verslindend meisje dat haar brieven van de wasdraad plukt. Het is een duidelijke enscenering, alleen hadden ze misschien toch een choreograaf moeten engageren voor de dansscènes: een polonaise waarbij het hele koor stil op een stoel zit, is wel heel minimalistisch.

Publicatie: zondag 31 december 2017 om 09:10
Rubriek: Opera