Blauwbaards Burcht in Parijs
Van Antwerpen tot Hamburg worden nieuwe concertzalen ingehuldigd. Parijs heeft met de Philharmonie sinds twee jaar ook een nieuwe zaal, gelegen naast het "Cité de la Musique" (dat herdoopt werd tot het saaie "Philharmonie 2"). Gisteren hoorde ik er een concertante uitvoering van Bartoks Blauwbaards Burcht.
De Philharmonie is een indrukwekkend gebouw, waarvan de bouwkosten uiteraard de pan uitswingden (van ca. 170 naar bijna 400 miljoen euro). En zelfs dan lijkt het gebouw nog altijd niet af te zijn. De foyerruimte op het parterre-niveau is een desolate vlakte... er is zelfs geen vestiaire, bar of toiletten.
Maar het gaat hem uiteraard om de concertzaal, genaamd "Grande salle Pierre Boulez". De zaal ziet eruit alsof de ontwerper tijdens een psychedelisch moment wat te lang in een lavalamp gestaard heeft. Het comfort van het publiek komt op de tweede plaats: de beenruimte is bemeten op een persoon kleiner dan 1m70. De akoestiek is wel mooi warm, maar de nagalmtijd lijkt me wat te groot te zijn voor opera-opvoeringen.
De eerste helft van het concert werd gevuld met twee relatief korte instrumentale stukken: de "San Francisco Polyphony" van Ligeti en "Stele" van Kurtág. Het "Ensemble intercontemporain" en het "Orchestre du Conservatoire de Paris" werden geleid door Matthias Pintscher. Maar het was mij uiteraard om Blauwbaards Burcht te doen.
Het werd een fenomenale uitvoering met twee kanjers van stemmen. John Relyea mag de opera openen met een gesproken proloog. Zijn resonante bas is wonderbaarlijk mooi. Zijn vertolking is een psychologisch meesterstukje waarin hij van de zelfverzekerde en arrogante Blauwbaard langzaam toegeeft aan Judith met als hoogtepunt zijn vergoeilijking van wat er zich achter de zevende deur bevindt. Judith werd even indrukwekkend gezongen door Michelle DeYoung. Ook zij komt op geen enkel moment in de problemen tegenover het machtige orkest. Ze leeft zich in in de rol en reageert op Blauwbaard als was het een semi-concertante uitvoering.
Een memorabele avond... ondanks de pijnlijke knieën.
Publicatie: zondag 29 januari 2017 om 15:02
Rubriek: Opera