Faust in Dortmund

Om te verhullen dat Faust ook maar iets met Goethe te maken zou hebben, werd Gounods opera in Duitsland vroeger "Margarethe" genoemd. Ik dacht dat dat gebruik ondertussen uitgestorven zou zijn, maar in Dortmund heet de opera toch nog "Faust (Margarethe)".

foto © Thomas Jauk

Je zou dan kunnen denken dat Marguerite de hoofdrol heeft... muzikaal zeker want noch haar ballade, noch de spinnewielaria worden geknipt. Maar in de enscenering van John Fulljames is het toch Faust die constant op het podium staat.

De productie is uitgewerkt met een herinneringsconcept. Net voor zijn dood ziet Faust nog even heel zijn leven aan zich voorbij trekken terwijl hij eenzaam in een betonnen bunker, of eerder een ondergrondse verzamelkamer waar verschillende rioleringcollectoren toekomen (decor van Magdalena Gut), zit te verkommeren. De oude Faust - een acteur-dubbel - is altijd aanwezig. Hij probeert te interageren met de jonge Faust, hij probeert Marguerite te waarschuwen voor wat komen gaat... maar mislukt uiteraard.

Hoe Méphistophélès op een logische wijze in dit concept past, is niet helemaal duidelijk. In eerste instantie is de duivel ook de verpleegster van de oude Faust die ervoor zorgt dat zijn zuurstof en baxters in orde zijn. Maar misschien is hij telkens een andere persoon uit Fausts leven ala de Hoffmann-duivels. Elke scène ziet Méphistophélès er trouwens ook anders uit.

Alhoewel er geen enkele Franstalige in de bezetting te bespeuren is, wordt er toch degelijk Frans gezongen. Lucian Krasznec heeft aanvankelijk nog het meest problemen om verstaanbaar over te komen, maar met zijn heldere tenor is hij een overtuigende Faust. Hij werd wel aangekondigd met een opkomende verkoudheid. Dat was spectaculair merkbaar op het einde van "Salut, demeure chaste et pure" als hij zijn hoge do miste omdat hij leek te twijfelen hoe hij die zou zingen.

Eleonore Marguerre zingt een doorleefde Marguerite. In de hoogte bloeit haar lyrische stem mooi open en ze heeft zelfs een reeks trillers in petto voor de Juwelenaria. Maar de ontdekking van de avond was voor mij Luke Stoker. Deze jonge Australische bas heeft een fenomenaal mooie stem met een goede diepte en kan nog overtuigend acteren ook. Hou deze man in de gaten...

Publicatie: zaterdag 1 oktober 2016 om 08:32
Rubriek: Opera