La vie parisienne in Brussel

In de driehoek tussen de Kleine Brusselse Ring en de Louizalaan ligt het onooglijke Théâtre-Poème verborgen. Onder de artistieke leiding van Isabelle Kabatu wordt daar elk jaar een operavoorstelling op poten gezet met jonge zangers. Haar echtgenoot Stefano Giuliani regisseert. Vorig jaar deden ze Don Giovanni, dit jaar viel de keuze op de operette La vie parisienne van Offenbach.

De hele organisatie is kleinschalig en heel gemoedelijk. De zaal is klein (amper 80 plaatsen), het podium is beperkt (pakweg 20 m²), er is geen plaats voor een orkest en de voorstelling wordt dan ook enkel met piano begeleid. Maar dat doet niets af aan het enthousiasme waarmee ze optreden.

Voor de voorstelling was er een klein crisismoment aangezien de zanger die Bobinet zou zingen plots zonder stem zat. In de eerste twee bedrijven hebben ze dat opgelost door de regisseur te laten acteren en een van de andere zangers Bobinets teksten te laten debiteren. In het derde bedrijf, werd de partij overgenomen door de Raoul de Gardefeu. De jonge tenor Xavier Flabat kweet zich goed van zijn taak. Als we het niet geweten hadden, zouden we nooit vermoed hebben dat hij deze rol even tijdens de pauze had ingestudeerd. Ook als Gardefeu liet hij een aangenaam timbre weerklinken en zette hij een puike prestatie neer.

Bij de andere zangers viel nog Jérémy Cornet op. Hij zong verschillende rollen (Joseph, Alphonse, Urbain), gesublimeerd in één soort knechtenrol. In zijn acteerwerk laat hij zich verleiden tot overacting, maar vocaal heeft hij een bulderende bariton die constant mooi klinkt. Bij de vrouwelijke kant van de bezetting moet vooral de lyrische sopraan Charlotte Panouklia vermeld worden omwille van haar nobele vertolking van de Zweedse barones. Angéline Le Ray en Laurence Van Bellingen zijn twee zilveren sopranen die, eenmaal opgewarmd, in de hoogte mooi kwinkeleren als Gabrielle en Pauline.

Publicatie: maandag 28 mei 2012 om 08:28
Rubriek: Operette