Iphigénie en Tauride in Kinepolis

De uitzending van Iphigénie en Tauride begon onder een slecht gesternte. Met-directeur Peter Gelb kwam op het podium om te zeggen dat twee van de drie protagonisten last hadden van een verkoudheid. Hij voegde er fijntjes aan toe dat het dus zou kunnen dat naast het gehoest vanuit de zaal er af en toe ook een hoest vanop het podium zou kunnen komen. Van dat laatste bleek achteraf weinig te merken.

Susan Graham was een van de slachtoffers. Maar desalniettemin zong ze een mooie Iphigénie, mooi fraserend in "O malheureuse Iphigénie" en meeslepend in het derde bedrijf als ze tussen Oreste en Pylade moet kiezen. Haar Franse uitspraak was wel minder duidelijk dan wat we van haar gewend zijn. Het Frans van Plácido Domingo is nooit echt goed geweest en ook gisteren niet. Oreste wordt gewoonlijk door een bariton bezet, maar in deze partij kan een donkere tenor als die van Domingo wel overtuigen. De stemvakken zijn bij Gluck dan ook iets minder strak afgelijnd dan bijvoorbeeld bij Verdi... Paul Groves was de enige niet-zieke en hij gaf vocaal de mooiste vertolking van de avond met idiomatisch Frans en een gebronsde lyrische klank.

De traditionele productie was van Stephen Wadsworth en dateert van vier jaar. Daniel Pelzig was verantwoordelijk voor een verzorgde en verfijnde choreografie. De verschijning van Clytemnestra die Agamemnon op uitzinnige wijze vermoord, had misschien iets subtieler gekund.

De gastvrouw was deze keer Natalie Dessay. Het is een rol die haar niet echt goed af gaat. In de volgende Met-cinema zal ze Lucia zingen, wat haar ongetwijfeld een stuk beter zal liggen.

Publicatie: zondag 27 februari 2011 om 10:11
Rubriek: Opera