Don Carlo in Kinepolis

Twee jaar geleden, opende de Don Carlo-productie van Nicholas Hytner het nieuwe operahuis van Oslo. Die productie reisde nadien nog naar Covent Garden, waar ze vereeuwigd werd op DVD. Uiteindelijk is ze in New York aangekomen met grotendeels dezelfde bezetting als in London.

Roberto Alagna is een van de nieuwelingen in deze productie. Hij zong een opvallend ingetogen en teruggehouden Don Carlo. Stilistisch beviel zijn Verdi me al een stuk beter dan vroeger. Zijn exuberantie komt vooral boven tijdens de pauzes als hij met Debbie Voigt flirt of zich opwarmt voor het zwaardgevecht. De Eboli van Anna Smirnova was ook nieuw. Ze lijkt een kanon van een stem te hebben, waarmee ze vooral een verpletterende "O don fatal" zingt.

De Elisabetta van Marina Poplavskaya is wel niet zo goed als die van Anja Harteros in Oslo, maar best verteerbaar. Simon Keenlyside is vocaal niet altijd ideaal voor Posa, maar zijn sterfscène is wel overweldigend zoals we dat van hem kunnen verwachten. Dankzij de camera's zien we ook al zijn gekonkelfoes in detail, waarbij zijn gezicht letterlijk boekdelen spreekt. Maar de echte held van de avond blijft natuurlijk de onovertroffen Ferruccio Furlanetto als Filippo. Aan het begin van het auto-da-fe heeft hij het even moeilijk, maar de rest van zijn vertolking getuigt van soevereine autoriteit in deze rol.

De zaal van Kinepolis-Brussel zat trouwens zo goed als vol. Ik heb wel niet alle Met-uitzendingen gezien, maar dit was tot nu toe degene met de meeste haperingen. Soms viel het signaal verschillende seconden weg tijdens bijvoorbeeld de Sluieraria of Elisabetta's afscheid van haar gezelschapsdame. Daarnaast waren er ook wat techische blunders, zoals het geluid van een of andere film die gedurende tientallen seconden ook door de luidsprekers gestuurd werd.

Publicatie: zondag 12 december 2010 om 10:49
Rubriek: Opera