Christianne Stotijn in deSingel

Christianne Stotijn heeft al een paar keer opgetreden in België, maar de meesten zullen haar leren kennen hebben toen ze in januari Cornelia zong in de Munt. Gisteren gaf ze samen met Julius Drake een liedrecital in een veel te lege blauwe zaal van deSingel.

Het programma bestond uit een verrassende combinatie van Franse en Russische liederen. Christianne Stotijn heeft geen grote stem, maar wel een uniek timbre wat haar uitermate geschikt maakt voor het liedrepertoire. Haar stem heeft een kern die omhuld is met een zacht aura van dons. Die weekheid verdwijnt als ze forte zingt of als ze de hoogte in gaat. Maar in beide gevallen blijft het ook dan een aangenaam geluid.

Ze begon met vier liederen van Duparc, in perfect Frans gezongen. In Extase speelde ze met verschillende kleuren en koos een voor de hand liggende bleke kleur telkens ze over "mort" zong. De Chansons de Bilitis zijn erotisch getinte pareltjes, die dankzij Stotijns zachte stem een bijkomende opwindende dimensie kregen.

Uit het Russische repertoire had ze verschillende liederen van Rachmaninov en Tchaikovsky uitgekozen. De meeste van die liederen blijken wel uit een zelfde emotioneel vat te tappen, waardoor het geheel niet altijd even boeiend was. Alhoewel Stotijn de meeste van deze liederen buitgewoon mooi zingt, zit ik wel met het probleem dat in dit repertoire de vertolkingen van Olga Borodina in mijn hoofd zitten. En in vergelijking valt Stotijn soms wat licht uit, vooral voor een aantal climaxen waar de muziek gewoon om meer stem vraagt.

Publicatie: zondag 18 mei 2008 om 10:01
Rubriek: Liedrecital