Il Grand' Inquisitor

IMKEB 2008 - Eerste ronde, dag 2

Op de tweede dag van de eerste ronde stijgt de temperatuur in de zaal van het Conservatorium nog verder... letterlijk, maar ook figuurlijk met een paar opwindende zangers.

De tenor Szabolcs Brickner (Hongarije, 27 jaar) was eerst aan de beurt in de namiddagsessie. Aanvankelijk leek zijn stem niet echt te dragen, maar tegen dat hij halfweg doorheen "Abendempfindung" was, had hij zijn plaats gevonden. Alhoewel dat Mozart-lied goed gezongen werd, ben ik niet zeker of ik hem in een heel liedrecital zou willen horen. Hoffmanns "Il était une fois à la cour d'Eisenach" zong hij rustig en met een lange adem. Hij heeft wel de neiging om voor de hoge noten telkens typische tenorhoudingen aan te nemen.

Daarna kwamen twee Koreaanse baritons. Lee Eung Kwang (Zuid-Korea, 26 jaar) vermassacreerde eerst "Chanson triste", duidelijk een totaal ongeschikte keuze. Hij herpakte zich gedeeltelijk met Renato's "Eri tu". Hij slaagt erin om de Verdistijl goed te emuleren, maar hij maakt te weinig onderscheid tussen de verschillende delen. Lee Hyuk (Zuid-Korea, 29 jaar) maakte een iets betere indruk. Hij zong Posa's "Io morro" van uit "Don Carlo" met een redelijk legato, maar hij neemt te veel adempauzes om goed te zijn.

De sopraan Khulkar Sabirova (Oezbekistan, 26 jaar) is een en al stem, maar weinig interpretatie. Het klinkt allemaal gezond, maar ze blijft binnen één dynamisch niveau hangen. In Rossini's "Bel raggio lusinghier" acteert ze meer met haar ogen en haar glimlach, dan met haar stem. De mezzo Essi Luttinen (Finland, 29 jaar) heeft veel uitstraling maar weinig vocale nuances. Ze duwt ook wat te veel op haar lage noten. De tenor Yury Haradzetski (Wit-Rusland, 25 jaar) beweegt wat te veel naar mijn goesting. Vooral in Alfredo's "Lunge da lei" valt het op dat hij wat veel naar de video met Villazon gekeken heeft. Zijn stem neigt iets te veel naar het leggiero-vak voor dit repertoire. En alhoewel die grote scène heel gevarieerd is, klinkt het bij hem allemaal hetzelfde met weinig stuwing.

Het deel na de pauze was gevuld met enkel zangeressen. De mezzo Anna Reinhold (Frankrijk, 23 jaar) is nog een van de weinige deelnemers jonger dan 25. Ze heeft een slanke stem. De overgang van haar midden- naar haar laag register klinkt nog zwak. Beide registers klinken ook nog verschillend. Dat neemt niet weg dat ze de coloraturen in Sesto's "L'angue offeso mai riposa" zuiver zingt, zonder dat er ook maar een spiertje beweegt in haar gezicht.

De sopraan Anastasia Prokofieva (Rusland, 26 jaar) heeft een mooie, typisch Russische klank met veel metaal in de hoogte. Ik vond haar schitterend in de aria "S podroezkjami" van Snegourotchka. Medora's aria "Elgi non riede ancora" uit "Il Corsaro" klonk meer Russisch dan Verdi. De sopraan Yang Guibee (Zuid-Korea, 25 jaar) heeft een fantastisch mooie klank om bij weg te smelten en zong een charmante "Una voce poco fa". De sopraan Dima Bawab (Jordanië, 26 jaar) heeft een kinderstemmetje, dat maar amper tot achteraan in de zaal geraakt. Bachs "Jauchzet Gott in allen Landen" leek wel eindeloos lang te duren.

De sopraan Mélody Louledjian (Frankrijk, 26 jaar) heeft een verrassend volle en ronde klank voor een coloratuursopraan. Ze begon met "Der Hölle Rach" wat ze wel heel gemakkelijk laat klinken... als ze ook nog eens Duits gezongen zou hebben, zou het perfect geweest zijn. Daarna ging ze wulps in de bocht van de piano hangen voor "Glitter and be gay" van Bernstein, waarna een even spectaculaire vertolking volgde. De mezzo Michèle Losier (Canada, 30 jaar) sloot de middagsessie op grootse manier af. Met het eerste woord - Werther - van Charlottes briefscène greep ze me al bij de strot. Net zoals de Canadese mezzo Hélène Couture een dag eerder kon zij me ook ontroeren. Ze leeft zich volledig in en legt alle emotie in haar stem zonder daarbij ook maar iets te forceren. Vergelijkbaar acteerwerk paste ze ook toe op Griegs "Ein Traum", waar dit minder gepast is.

De bariton Philip Carmichael (Canada, 27 jaar) heb ik twee jaar geleden in Don Giovanni in Toronto gehoord en ook nu begon hij de avondsessie met Mozart. De concertaria "Rivolgete a lui lo sguardo" had wel meer interpretatieve diepgang kunnen gebruiken. Voor "Wenn ich mit Menschen und mit Engelzungen redete", het laatste lied uit Brahms "Vier ernste Gesänge", is zijn laagte niet sterk genoeg, waardoor ook zijn middenstem soms wat vaag en ijl klinkt. De sopraan Luan Yitian (China, 28 jaar) gaf een heel zenuwachtige en onzeker indruk. "Regnava nel silenzio" vertolkte ze te tranerig en met slordige coloraturen. De sopraan Fenna Ograjensek (Nederland, 28 jaar) heeft een mooie lyrische stem. Ze gaf een propere uitvoering van "Come scoglio". Voor Salomés "Il est doux, il est bon" legde ze iets larmoyants in haar stem.

De mezzo Isabelle Druet (Frankrijk, 28 jaar) is een van de weinige zangeressen die zo extreem vanuit de tekst zingt, wat mij persoonlijk geweldig aanspreekt. Het recitatief van Isabella's "Pensa alla patria" leek wel gesproken, heel de aria zelf werd volledig uitgeacteerd. Ze heeft een stevige stem met zwaar dramatische kleuren. Die zette ze efficiënt in voor een ontroerende en soms wat wilde "Dieux puissants que j'atteste" van Clytemnestre uit "Iphigénie en Aulide"... nog een kandidate voor het hoogste schavotje. De sopraan Cristina Radu (Roemenië, 29 jaar) zong hetzelfde repertoire als de Nederlandse twintig minuten eerder... ik vraag me daarbij af wat de statistische kans is dat twee sopranen voor hetzelfde concours identiek hetzelfde programma kiezen. Haar "Come scoglio" was iets dramatischer, maar haar Frans is benedenmaats voor de aria van Massenet.

De tweede contratenor van de wedstrijd, Nicolas Zielinski (Frankrijk, 25 jaar), heeft een zilveren klank, waarmee hij meer neigt naar een sopranist. Zijn stem is tegelijk puur en sterk, en ze heeft volume. Met Glucks "J'ai perdu mon Eurydice" kon hij ontroeren en toonde hij dat hij ook het potentieel heeft om opera te zingen. De mezzo Misaki Ono (Japan, 26 jaar) heeft een grote stem, maar ze is niet echt aangenaam met een storende nasale klank. Charlottes "Va, laisse couler mes larmes" zong ze met weinig emotie. De tenor Steven Ebel (VS, 28 jaar) maakte geen grote indruk op mij. Brittens "Let the florid music praise" was slaapverwekkend. "J'arrive le premier au triste rendez-vous" uit Gounods Sapho zong hij met keurig Frans, maar ook met weinig inleving en met een genepen hoogte.

De sopraan Layla Claire (Canada, 26 jaar) klonk zenuwachtig, maar slaagde er toch in om een correcte "Endless pleasure" uit Semele te zingen. Bij de sopraan Kim Kyung Ran (Zuid-Korea, 29 jaar) vallen geen emoties op te merken. Elke noot van "Der Hölle Rache" was perfect geplaatst, maar ik wil in deze aria ook vuur en dramatiek... zoals de Française eerder op de dag gedaan had. Gilda's "Caro nome" klonk ook technisch perfect, ze heeft er ook de stem voor, maar ze stopt ook hier bij het enkel zingen van de noten. De mezzo Anna Bernacka (Polen, 28 jaar) vond ik dan weer wel een interessante stem. Ze heeft een uniek timbre dat ik niet echt mooi vond klinken in de Bacharia "Schliesse mein Herze, dies selige Wunder", dat ze trouwens met een partituur zong. In de Bach fraseerde ze ook wat te los. Maar ze kon me wel overtuigen in Cenerentola's slotrondo, waardoor ik haar eigenlijk wel wil terughoren.

En daarmee komen we bij mijn lijstje van acht namen met de zangers, die ik graag zou willen terugzien en -horen in de halve finale:

Publicatie: zaterdag 10 mei 2008 om 08:44
Rubriek: Concert