Il matrimonio segreto in Luik

Ondanks het relatief historisch belang, wordt Cimarosa's opera Il matrimonio segreto slechts zelden opgevoerd. Een paar jaar geleden was deze opera wel nog te horen als een productie van de Opera Studio. Daarom dat ik benieuwd was naar de nieuwe productie in Luik.

De enscenering was van de hand van de intendant, Stefano Mazzonis di Pralafera. Zijn behandeling van Tre intermezzi eerder dit seizoen vond ik niet echt wereldschokkend. Il matrimonio segreto was al een heel stuk beter. Er loopt wel nog constant een bibberende dienaar rond, waarvan het arsenaal grappen na tien seconden ongeveer uitgeput is. Maar voor de rest is het een mooie traditionele productie, waarvan de kleurrijke kostuums en dito pruiken van Fernand Ruiz voor de 18de eeuwse sfeer zorgden.

Ook de bezetting was in orde met een heel homogene bezetting en veel nieuwe namen. Alberto Rinaldi als Geronimo was beter dan in Tre intermezzi. Hij zingt wel met niet veel variatie, maar hij was nu tenminste toch hoorbaar. De tenor Cataldo Caputo heeft een goede hoogte en mooi legato voor de rol van Paolino. Bij de mannen presteerde enkel Mario Cassi (Conte Robinson) wisselvallig.

De vrouwen waren over de volledige lijn geslaagd. In de eerste plaats was er de Carolina van Cinzia Forte. Haar grote stem heeft aangename donkere kleuren en dankzij haar voortreffelijke tekstinterpretatie creëert ze een compleet personage. Haar zus Elisetta (als het lelijke eendje had ze een lange neus en vooruitstekende kin opgeplakt gekregen) werd gezongen Priscille Laplace. Zij is een jonge sopraan die soms nog licht en breekbaar klinkt. Damiana Pinti trok voluit de buffo-kaart als Geronimo's zus Fidalma.

Alles bij elkaar was dit tot nu toe een van de betere Luikse producties van dit seizoen...

Publicatie: woensdag 6 februari 2008 om 18:26
Rubriek: Opera