Chandos Anthems in deSingel

Vorig seizoen begon deSingel aan een reeks Handel-concerten met het Collegium Vocale. Op het eerste zicht is er dit seizoen slechts één concert dat in die reeks past, met name het concert met de drie Chandos Anthems, die gisteren opgevoerd werden.

Ik kende deze Anthems totaal niet, maar ze bleken een ware ontdekking te zijn. Ik heb er gisteren weliswaar maar drie gehoord - In the Lord I put my trust (nr. 2), Have mercy upon me (nr. 3) en As pants the hart for cooling streams (nr. 6), in totaal zijn er elf - maar de Chandos Anthems hebben een spirituele dimensie die zonder problemen de concurrentie kunnen aangaan met Bachs cantates.

Een deel van mijn enthousiasme is ook te wijten aan de uitvoering. De dirigent Daniel Reuss slaagde erin om het orkest Il Fondamento en het Collegium Vocale te laten musiceren met een zelden gehoorde harmonieuze klankeenheid. In dit verband moet ook de opstelling van het koor vermeld worden. De koorpartijen zijn driestemmig, zonder alten. Maar in plaats van de twaalf zangers in drie blokken in te delen, werden de stemgroepen uit elkaar getrokken in vier groepjes met telkens een sopraan, een tenor en een bas. Het resultaat was een zeer homogeen gemengde klank tegen dat die mijn oren bereikte.

Van de twee solisten is de tenor James Gilchrist het bekendste. Bij zijn vorige optredens in België hebben we al kunnen kennis maken met zijn robuuste en zeer expressieve stem. Dat was in dit concert niet anders, alhoewel de tekst zich niet altijd even goed leende tot zijn gebruikelijke expressieve escapades.

De sopraan Christina Landshamer is nog niet echt bekend. Ik heb haar verleden maand wel toevallig gehoord in Leipzig, toen ze daar de sopraanpartij in Elias zong. De akoestiek van deSingel is uiteraard totaal anders dan die van de Thomaskirche, maar ze klinkt hier even mooi. Ze heeft wel een kleine en lichte stem, waardoor de duetten met Gilchrist niet altijd in balans waren, maar haar stem draagt wel tot achteraan in de zaal. Naast haar bijdrage tot de Chandos Anthems, zong ze ook Handels Gloria in excelsis Deo voor solo-sopraan (zonder koor). Het begin en het einde van deze Gloria zijn uitvoering versierd met coloraturen, waar ze licht doorheen laveerde. Maar het was het ingetogen middendeel dat me het meest aansprak. Hier gebruikte ze subtiele kleurschakeringen, die me doen vermoeden dat ze ook een interessante liedzangeres zou kunnen zijn.

Maar zoals in het begin gezegd, het zijn de Chandos Anthems zelf die de relevatie van de avond waren. Ik moet eens op CD-jacht gaan...

Publicatie: donderdag 7 december 2006 om 18:08
Rubriek: Oratorium