Véronique Gens in de Munt

Véronique Gens en James Baillieu waren gisteren nog eens te gast in de Munt voor een Frans liedrecital, met een goede mengeling van bekende en minder bekende "mélodies".

Een goed voorbeeld waren de eerste liederen, met bijvoorbeeld twee teksten die ook bekend zijn van Berlioz' "Nuits d'été". In Gounods Où voulez-aller? worden we meteen overvallen door haar perfect verstaanbaar Frans, prachtige frasering en subtiel spel met dynamische kleuren. Lamento van Edmond de Polignac ("Au cimetière" bij Berlioz) wordt een ontroerende klaagzang, wat ze doortrekt in Debussy's Nuit d'étoiles... "Je rêve aux amours défunts"... inclusief heerlijk flonkerende sterretjes in de piano van Baillieu.

Zo werd het een avond waarin melancholie en nostalgie de overheersende emoties zijn. Paysage van Reynaldo Hahn past bijvoorbeeld ook mooi in dit plaatje. Nu, het recital vertoonde een grote overlap met het liedrecital dat ze hier een paar jaar geleden gebracht heeft. Maar met een topvertolkster als Gens kan je naar deze liederen blijven luisteren. Duparcs Chanson triste is onverwoestbaar en had naadloos moeten overgaan in het aangrijpende Ceux qui parmi les morts d'amour van Ropartz. Maar het klapgrage Muntpubliek is meedogenloos en onderbreekt het recital na zo ongeveer elk lied.

Desalniettemin zong ze nog twee bisnummers: Les chemins de l'amour en de Piaf-klassieker La vie en rose.

Publicatie: dinsdag 25 november 2025 om 08:51
Rubriek: Liedrecital