Henk Neven in Zeist
Een jaar of twee geleden hebben Henk Neven, de cellist Jan Bastiaan Neven en de pianist Hans Eijsackers de CD "With Love from Russia" opgenomen. Dit programma met Russische liederen was ook het openingsconcert van het Liedfestival in Zeist.
Ik moet toegeven toen ik indertijd deze CD voor het eerst hoorde, was ik niet meteen verkocht... in tegenstelling tot het optreden gisteren. Het geeft nog maar eens aan dat een ingeblikt recital niet op kan tegen een live-ervaring die toch altijd "echter" is.
Henk Neven is, zeker bij ons, een ietwat onbekende zanger. Maar zoals zijn recital twee jaar geleden al bewees, is hij een formidabele liedzanger die ook in het Russisch repertoire zijn mannetje staat. Zijn bariton vol donkere houtblazerskleuren harmonieert mooi met de cello van zijn broer. Maar het zijn in de eerste plaats zijn interpretatieve kwaliteiten die van hem een begenadigd liedvertolker maken.
Neem bijvoorbeeld het Wiegenlied van Glinka, dat trouwens op algemeen verzoek op het einde gebisseerd werd, waarin hij een treffend vocaal onderscheid maakt als hij tot God bidt of als hij zijn kindje in slaap sust. Diezelfde tederheid vinden we terug in De jongeling en het meisje van Dargomyzjski. Dat spelen met kleur treedt op het voorplan in het bekende en telkens weer hartverscheurende Zing niet voor mij, mijn lief van Rachmaninov, waarbij hij de herhaling van de eerste strofe meer piano en met nog meer weemoed zong als een reactie op het doorleefde middendeel. In Borodins Luister naar mijn lied, mijn vriend horen we dat hij geen tekst nodig heeft: in de vocalises komt al de eenzaamheid en pijn van de wees boven.
De twee andere artiesten zorgen enerzijds voor de sfeervolle begeleiding van de liederen. De pizzicato cello wordt een uit de kluiten gewassen Spaanse gitaar in Een nachtelijke zachte bries. In De milde sterren straalden van Tchaikovsky horen we de sterren in de piano, het strelend briesje in de cello. Uitzonderlijk mooi was ook de cello-epiloog van Nacht waarin het begin van het gedicht met het flakkerende kaarslicht weerspiegeld wordt tot het licht dooft... Anderzijds brachten ze vijf piano-cellobewerkingen door Sapozjnikov van Prokofievs ballet "De nar" als humoristisch tussendoortje.
Het liedfestival is sterk begonnen. Laat ons hopen dat ze dit niveau een hele week volhouden.
Publicatie: zaterdag 18 mei 2019 om 08:00
Rubriek: Liedrecital