Gerhaher & Williams - Die schöne Magelone
Die schöne Magelone heeft niet dezelfde populariteit of de uitgebreide discografie als bijvoorbeeld een Winterreise of een Dichterliebe. Het is dan ook een leuke verrassing dat plots twee nieuwe opnames verschijnen, met inclusief de gesproken tussenteksten.
Brahms' liedcyclus bestaat uit 15 van de 18 liederen uit Liebesgeschichte der schönen Magelone und des Grafen Peter von Provence, een vertelling van Ludwig Tieck die op haar beurt gebaseerd is op een 15de eeuws Frans ridderverhaal. Die schöne Magelone wordt bijna exclusief uitgevoerd door baritons... al kan ik me ook een Liederspiel-uitvoering voorstellen met twee of zelfs vier zangers. Er bestaan ook een aantal opnames van tenors als Peter Schreier, Christoph Prégardien of de iets recentere opname van Daniel Behle. Ook deze twee nieuwe opnames zijn met baritons.
De eerste opname roept herinneringen op aan een recital van een paar jaar geleden in de Munt met Christian Gerhaher en Gerold Huber. De tussenteksten werden toen iets gemoderniseerd en verteld door Martin Walser. De twee voorlaatste gedichten werden ook terug toegevoegd en voorgedragen door Gerhaher. De Sony-opname is een afspiegeling van die recitalreeks.
Christian Gerhaher is uiteraard een meesterverteller en geeft elk lied de juiste kleur en expressie. De opgewektheid waarmee Peter Traun, Bogen und Pfeil zingt, spat ervan af. In Sind es Schmerzen, sind es Freuden wordt zijn hartepijn bijna tastbaar bij "Zukunft ist von Hoffnung leer" en speelt er op het einde een glimlach rond zijn lippen bij "und Hoffnung und Glück". In War es dir, dem diese Lippen bebten horen we een zekere terughoudendheid. Fantastisch mooi is zijn tedere vertolking van het slaaplied Ruhe, Süßliebchen. Ook voor het lied van Magelone Wie schnell verschwindet vindt hij nog een andere kleur en maakt hij zijn stem iets slanker. Zijn meest ontroerende vertolking komt in Muß es eine Trennung geben, waarin hij perfect zijn verlatenheid uitdrukt met een enigszins slepende stem. Dit wordt gevolgd door een huppelende, fluisterende uitvoering van Sulima's lied Geliebter, wo zaudert... een lied dat me altijd doet denken aan vergelijkbare situatie in Mozarts Entführung.
Roderick Williams en Roger Vignoles hebben de cyclus opgenomen bij Champs Hill Records. Williams leest zelf de bindteksten, deze keer in een Engelse vertaling van Vignoles.
De uitvoering is iets trager dan bij Gerhaher, waardoor sommige liederen naar mijn smaak iets te traag zijn. Anderzijds heeft Williams een robuustere stem. Het eerste lied Keinen hat es noch gereut, gezongen door een bard, zingt Gerhaher in een rustige vertellende stijl. Bij Williams is het allemaal wat steviger en is hij wat overtuigender ten overstaan van Graaf Peter om zijn ouderlijk huis te verlaten. Ook Traun, Bogen und Pfeil klinkt net dat tikkeltje ridderlijker en stralender. Sind es Schmerzen, sind es Freuden wordt dan weer gekenmerkt door meer ritmische variatie en een heel mooi mezza voce eerste deel. De respectievelijke liederen van Magelone en Sulima konden me minder overtuigen, maar in het onstuimige Verzweiflung komt zijn stem dan weer beter tot uiting.
Op een tweede CD vinden we enkel de liederen, voor wie het wil beluisteren zonder de tussenteksten. Als bonus krijgen we ook nog Brahms' Vier ernste Gesänge.
Publicatie: zaterdag 15 juli 2017 om 09:13
Rubriek: CD & DVD