Master course voor liedduo's in Zeist
De drie eerste dagen van het LiedFestival Zeist waren gevuld met master classes voor zes liedduo's bestaande uit vier sopranen, twee baritons en uiteraard zes pianisten. Op de vierde dag werd de reeks afgesloten met een slotrecital door vijf van de zes duo's.
Hans Eijsackers, Anna Anstett, Alina Wunderlin (foto © Mel Boas)
In tegenstelling tot andere master classes die ik al meegemaakt heb, had deze een thema... liederen van Schubert (en een paar van Beethoven) op teksten van Goethe. De deelnemers moesten hun liederen uit een lijst kiezen, maar ze mochten ook één ander lied meebrengen. Dat heeft als voordeel dat een en ander beter voorbereid kan worden - de liedteksten werden bijvoorbeeld achter de zangers geprojecteerd - maar had ook als nadeel dat de "Mignon-Lieder", "Ganymed" of "Wandrers Nachtlied" verschillende keren gekozen werden.
Elke dag begon met een lezing door dr. Deen Larsen. Hij gaf telkens een zeer inspirerende uiteenzetting over de poëzie van Goethe, hoe je zijn gedichten moet lezen en kan begrijpen, of welke symbolen en kleuren terugkomen. Daarna gingen de "masters" aan de slag met de zangers: in de voormiddag Elly Ameling en in de namiddag Robert Holl, die zich de tweede dag (toen hij 's avonds het Gellert-Novalis-concert moest zingen) liet vervangen door de pianist Hans Eijsackers.
Elly Ameling (84 jaar ondertussen!) is nog altijd kwiek en scherp, ze is een vat vol anekdotes en herinneringen. Maar ze wijdt ook iets te graag uit, zeker als het over Mignon en de Harfner gaat. Robert Holl is daarentegen veel praktischer en gaat meteen aan het werk. Net zoals Ameling houdt hij zich vooral bezig met interpratie en veel aandacht voor de tekst en hoe je daarmee een lied kan verlevendigen. Puur technische zaken kwamen niet echt aan bod. Het hoeft niet te verbazen dat Hans Eijsackers toch ook iets meer tips geeft aan de pianist. De zes zangers hadden een behoorlijk tot goed niveau. Maar de ene zanger leek me al iets meer affiniteit met het Lied te hebben dan de andere.
De Ijslandse bariton Oddur Jónsson (begeleid door Somi Kim) heeft een machtige stem. Dat hoeft geen belemmering te zijn, maar ik heb toch het gevoel dat zijn toekomst meer in de opera dan in het Lied ligt. Hij zingt constant tussen mezzoforte en fortissimo, wat het vermoeiend maakt om naar hem te luisteren. Het timbre van de Nederlandse bariton Bert van de Wetering (begeleid door Vesna Dimcevska) neigt iets meer richting bas. Zijn stem is niet helemaal stabiel en zijn beperkt dynamisch bereik maakt dat een strofisch lied als An Mignon snel gaat vervelen.
De Zwitserse sopraan Franziska Heinzen (begeleid door Benjamin Mead) heeft een mooie, frisse sopraan. Ze gaf een vertolking van de drie Mignon-Lieder waar weinig op aan te merken valt. Maar ze komt vrij koel over en mist wat individualiteit. De Nederlandse sopraan Irene Verburg (begeleid door Mark Toxopeus) zingt met een ruime sopraan al tast een schetterende hoogte haar vocale kleur aan. Maar haar slepende frasering en glijdende intonatie werken op mijn zenuwen.
Tijdens dergelijke master classes vraag ik me altijd af wie ik graag eens een volledige avond zou willen horen. De enige zanger die daarvoor in aanmerking komt, is de Duitse Alina Wunderlin (begeleid door Anna Anstett). Ze heeft een lichte sopraan, maar is zeer expressief. Ook in haar gezicht zie je de emoties vertolkt. Ganymed gebruikte ze als een opwarmertje, afgerond met een mooie en trage "Alliebender Vater". Ze deed me versteld staan met een adembenemende Du bist die Ruh, inclusief een fenomenale diminuendo op de tweede "erhellt". Dat is al voldoende om mij te overtuigen, maar ze ging verder met een ontroerend Gretchen am Spinnrade met een schitterende opbouw - ook in de piano trouwens - naar "der Kuss". Als een soort bisnummer, eindigde ze met een hilarische vertolking van Beethovens Flohlied. Op zich wel een originele keuze, ik heb nog niet veel sopraan-Mefisto's gehoord. Kortom, Alina Wunderlin... een naam om te onthouden !
Publicatie: vrijdag 19 mei 2017 om 20:38
Rubriek: Liedrecital