Robert Holl & Co in Zeist (1/2)

De locatie van het LiedFestival Zeist - een protestantse kerk - heeft Robert Holl geïnspireerd tot een vrij origineel programma met muziek op religieuze teksten voor het tweede recital van het festival.

De avond begon op het oksaal met Mozarts Ave verum corpus. Wouter van Belle zat aan het kerkorgel en Holl kreeg versterking van drie jongere zangers: de sopraan Caroline Jestaedt, de mezzo Rosina Fabius en de tenor Jan Petryka. De rest van het eerste deel speelde zich terug op het gelijkvloers af met Matthias Lademann aan de piano.

Centraal in dit deel stonden de teksten van Gellert... eerst met drie meerstemmige gezangen van Haydn, gevolgd door de niet geheel onbekende Gellert-Lieder van Beethoven. Robert Holl zong ze in zijn gekende brommende stijl, plechtig en doordrongen van de religieuze betekenis van de teksten. Het eerste deel eindigde zoals het begon, op het oksaal, met Schuberts Chor der Engel aus Goethes "Faust". Daarmee werd een bruggetje gemaakt naar het Schubertdeel na de pauze.

Dat deel begon en eindigde ook meerstemmig met respectievelijk An die Sonne en Gebet. Tussendoor kregen we de zes Novalis-liederen te horen. Holl is de enige zanger die ik ken, die deze liederen in een programma verwerkt: hij heeft ze bijvoorbeeld ook al een paar keer op de Schubertiade gezongen. Hijzelf zong slechts één van die liederen - het eindeloze Hymne I - en liet de rest over aan zijn collega's zodat we hen ook eens solo konden horen.

Rosina Fabius zong het Maria-lied Marie met een mooie mezzo, ze heeft tevens de meest interessante stem van de drie. Caroline Jestaedt kreeg de strofische Hymne IV en Nachthymne. Ze heeft een lichte sopraan die in de hoogte soms wat onzeker klonk. Jan Petryka zong de twee andere Hymnes. Hij heeft niet de meest boeiende tenor, die klinkt alsof hij zijn stem kunstmatig donker maakt. Tenslotte werd het Novalis-blok afgesloten door Holl en Goethe met de diepe noten van Grenzen der Menschheit.

Het was een vrij lange avond en één die vooral "interessant" is omwille van het zelden uitgevoerde programma. Maar ik moet toegeven dat ik na verloop van tijd toch begon af te tellen naar het einde. Het feit dat de organisatie al een paar liederen te vroeg de bloemen de zaal instuurde, was misschien nog een indicatie dat het concert net iets te lang duurde...

Publicatie: woensdag 17 mei 2017 om 22:42
Rubriek: Liedrecital