Die Schöpfung in het PSK

Basel, Bremen, Barcelona, Brugge: toevallig allemaal steden die met een "B" beginnen en waar René Jacobs de afgelopen weken gepasseerd is in het gezelschap van B'Rock en Collegium Vocale voor een uitvoering van Die Schöpfung. De tournee eindigde - hoe kan het ook anders - in Brussel.

Haydns oratorium is een hoogst decoratieve partituur en daarmee een kolfje naar Jacobs' hand. Van de evocatie van de Chaos, zeg maar gerust Big Bang, tot de uitbeelding van een hele dierentuin in het tweede deel met fladderende fluiten, grommende contrabassen of brullend koper weet Jacobs elke tekstversiering uit het orkest te halen. In het derde deel verschijnen Adam en Eva en dat deel krijgt een Mozartiaanse sfeer alsof we bij Tamino, Pamina en Papageno aanbeland zijn. Ook typisch Jacobs zijn de uitgebreide introotjes voor de pianoforte als opstapje naar de recitatieven.

Alle "Schöpfungen" die ik het afgelopen decennia gehoord heb, hebben één zanger gemeen: Sophie Karthäuser. Tien jaar geleden was ze nog wat eentonig, ondertussen is ze geëvolueerd tot de ster van de avond. Ze is heerlijk expressief in de recitatieven en kleurt ook haar aria's met stijl en charme, culminerend in Gabriels paradestuk "Auf starkem Fittiche". Als Eva laat ze hemelse klanken horen. Haar inzet van het slotduet "Teurer Gatte" lijkt uit het niets te komen met een subtiel crescendo dat opduikt uit het orkest.

Johannes Weisser hebben we al een paar keer met René Jacobs gehoord. Hij is op zijn best in de recitatieven. In de aria's lijkt hij teveel te forceren waardoor hij flirt met de rand van de juiste intonatie. Een aria als "Nun scheint in vollem Glanze" ligt net iets te laag om comfortabel te zijn en het was dan ook geen goed idee om in het voorafgaand recitatief de lage optie van "am Boden das Gewürm" te zingen. De tenor Maximilian Schmitt heeft een mooie lyrische tenor, maar ik had problemen met zijn dictie en hij zong teveel op automatische piloot.

Publicatie: maandag 28 september 2015 om 21:59
Rubriek: Oratorium