Elina Garanca in Luik

Na een half jaar zwangerschapsverlof, treedt de Letse mezzo Elina Garanca weer voor het voetlicht. Toevallig is haar eerste optreden een concert in de opera van Luik, ze werd begeleid door Ion Marin.

Mocht ze na die onderbrekening nog een zelfvertrouwen-boost nodig hebben, dan is het enthousiaste publiek van Luik ideaal... zelfs de fanfaremuziek van de Arlésienne-suite werd uitbundig toegejuicht. Maar iedereen was natuurlijk gekomen voor Garanca en zij verdiende terecht alle loftuigingen die een zangeres ten deel kunnen vallen.

Met uitzondering van haar eerste aria - de bekende aria van Jeanne d'Arc in de versie van Tchaikovsky - bracht ze een volledig Frans programma. Haar Jeanne d'Arc kwam beangstigend dicht bij de vertolking van Zara Dolukhanova, wier opname ik nog altijd de referentie vind. Garanca leeft zich meteen in in haar rol en laat de emoties vrij de zaal instromen. Haar romige stem is misschien nog een tikkeltje te lyrisch voor Dalila, maar Mon coeur s'ouvre à ta voix stond er wel met een perfecte dictie en oneindige adem.

Wie haar nog nooit live gehoord heeft, heeft misschien wel haar weergaloze Carmen meegemaakt in de cinema. Carmen vulde dan ook het volledige deel na de pauze, na España van Chabrier om in de sfeer te komen. Na twee versies van de Habanera (met in de bekende versie een fenomenale crescendo op de laatste "Prends garde à toi"), gooide ze al haar charmes in de strijd voor een verleidelijke Séguedille.

De kaartscène en Les tringles des sistres tintaient werden - afgewisseld met orkestrale intermezzi uit Carmen - in één grote integere boog uitgevoerd zonder (of toch nauwelijks) applaus. De eruptie achteraf was des te groter. Nog twee bisnummers en staande ovaties sloten een zeer geslaagd concert af.

Publicatie: zaterdag 3 mei 2014 om 13:55
Rubriek: Concert