Mazeppa in Riga
Mazeppa blijft één van die Tchaikovsky-opera's die veel te weinig opgevoerd wordt, maar die we een paar jaar geleden wel in de Vlaamse Opera hebben leren kennen. Voor de nieuwe productie in Riga werd een volledig Kroatisch artistiek team aangetrokken - het is een co-productie met de opera van Zagreb - met regisseur Ozren Prohic aan het hoofd.
Het is een moderne en strakke productie geworden zonder poging tot historisch realisme. Het minimale decor wordt gedomineerd door een grote stalen winkelhaak (symbool voor het huis van Kochubey) dat op een draaiplatform staat. Zwart-wit videobeelden - het lijken fragmenten te zijn uit de films van Sergei Eisenstein - zorgen voor afleiding tijdens de monoloog van Mazeppa of tijdens het Poltava-intermezzo. Oekraïne is aanwezig via de bekende Tymoshenko-vlecht die alle vrouwen dragen... Maria laat haar haar los hangen nadat ze voor Mazeppa gekozen heeft.
Er zijn weinig echt zwakke schakels in een bezetting die aangevoerd wordt door de Mazeppa van Edem Umerov, een stevige bas-bariton die in het derde bedrijf wel vermoeid begint te klinken. Aira Rurane heeft een gigantische stem in typisch Slavische stijl, waarmee ze moeiteloos door het orkest én het koor snijdt. Ze geeft een heel indrukwekkende vertolking van Maria, maar ontroert nooit... ook niet tijdens haar slaaplied op het einde van de opera. Het is wel spijtig dat ze haar hoogte intonatiegewijs niet onder controle heeft.
De bas Krisjanis Norvelis weet daarentegen wel te ontroeren. Hij is een wat houterige Kochubey, maar zijn doorleefde prestatie tijdens de gevangenisscène is het meest aangrijpende moment van de voorstelling. Mikhail Makarov is een robuuste Andrei, maar hij zingt te veel op kracht om mooi te zijn. Elena Vitman zong tenslotte Maria's moeder Lyubov met een magnetische uitstraling.
De twee vorige avonden was ik niet echt onder de indruk van het orkest, en begon al lichtjes te panikeren omdat er zondag nog een Götterdämmerung op het programma staat. Maar voor deze Mazeppa stond hun chef-dirigent Modestas Pitrenas in de orkestbak. Hij wist de verschillende pupiters én het koor samen te houden en mooi expansieve momenten te creëren tijdens de instrumentale delen. Hopelijk houden ze die kwaliteit vast voor de volgende voorstellingen...
Publicatie: zaterdag 9 juni 2012 om 13:44
Rubriek: Opera