Messiah in deSingel
Handels Messiah is een klassieker tijdens de kerstperiode. Gisteren kregen we een uitvoering in deSingel met de Britse Academy of Ancient Music, inclusief een onwaarschijnlijk kleurrijk koor, onder leiding van Richard Egarr. Het middelmatig solistenkwartet was ook grotendeels Brits.
De sopraan Sarah Fox heeft een goed projecterende stem met perfecte tekstverstaanbaarheid. Ze begint veelbelovend met een vertellende "There were shepherds abiding in the field" en zingt een spannende verwachtingsvolle 'And suddenly...'. Het tempo wordt wat sneller voor "Rejoice greatly" maar de lange frases brengen haar tot het uiterste van haar adembeheersing. Af en toe duiken er ook wat onstabiele noten op, zoals in "How beautiful are the feet", of een kelig vibrato in "I know that my Redeemer liveth".
De mezzosopraan Clare Wilkinson liet een minder goede indruk na. Ze zingt met één uniforme expressie en met beperkte projectie. De recitatieven worden vaak gecroond. Er was geen differentiatie tussen het traag en snel deel van "He was despised". "O thou, that tellest good tidings" was monotoon, met bijvoorbeeld ook geen stijgende spanning voor 'get thee up into the high mountains'.
Ben Johnson heeft wél een goede stem, zijn tenor is niet overweldigend groot maar hij weet ze goed in te zetten in een meeslepende "Comfort ye" en met een paar versierinkjes op het einde van "Ev'ry valley". In de aria "But Thou didst not leave" en het voorafgaande recitatief blijkt zijn uitstekende tekstinterpretatie. Een stevige "Thou shalt break them" vertolkt hij met de nodige dramatiek en goed coloratuurwerk.
Stephan Loges is de enige niet-Brit in het gezelschap. Zijn bas zit redelijk goed met een degelijke diepte en omvang. Maar in de loop van de avond lijkt de vermoeidheid toe te slaan, met een eventjes overslaande noot in "Why do the nations". Later moet hij zich forceren in "The trumpet shall sound" op de tentoongestelde lange 'sound'.
Maar de triomf is voor het koor van de "Academy". Het koor zingt niet alleen met een brede dynamiek, maar geeft ook een eigen timbre aan elke koor. Indrukwekkend was bijvoorbeeld het slot van "And he shall purify" als ze 'an offering in righteousness' laten aangroeien tot forte om het nadien te laten wegsterven. In het slot van "All we like sheep" valt een gelijkaardig morendo op met een mooie, ronde en homogene klank. In het dansante "For unto us a Child is born" leunen ze gezamenlijk in de tekst en laten die zo openbloeien. "Surely, He hath borne" krijgt een bijtend timbre mee en ze brengen het dialogerend karakter van "Lift up your heads" goed tot uitdrukking.
Uniek is hun vertolking van "He trusted in God that He would deliver Him". Plots is het geen homogeen koor meer, maar 21 individuen die kwetteren alsof ze de 'roddel' als een lopend vuurtje laten rondgaan. Even indrukwekkend is hun a capella-gezang met de stentoriaanse inzet van "The Lord gave the word" of de onwezenlijke expressiviteit van "Since by man came death". In het slot-Amen wiegt hun dynamiek als een natuurlijke eb en vloed. Staande ovatie.
Publicatie: zondag 18 december 2011 om 11:41
Rubriek: Oratorium