Jephta in het PSK

Jephtha zou je de oratoriumversie van Idomeneo kunnen noemen en is daarmee een van Handels meest dramatische oratoriums... de vorige keer dat ik Jephta hoorde, was trouwens een scenische uitvoering in Kopenhagen. Gisteren in het PSK gaven William Christie en zijn Les Arts Florissants een "normale" opvoering. Weliswaar mooi en verzorgd, maar de dramatiek ontbrak wat, ondanks het feit dat iedereen - inclusief het koor - zonder partituur zong.

Er is echter een uitzondering en die is te vinden in vertolker van de titelrol. Kurt Streit is een heel sterke en overtuigende Jephtha, die een breed expressief palet ten toon spreidt. Hij zong een dansante "Virtue my soul shall still embrace" waarbij hij zich schitterend vastbijt in de tekst. Een aria als "His mighty arm, with sudden blow" was gewoonweg spectaculair met uitstekende coloraturen en trillers... een paar onjuistheden in die aria neem ik er dan graag bij.

De rest van de bezetting haalt wel een behoorlijk goed niveau, maar geraakt niet uit de dramatische slagschaduw van Kurt Streit. Storgè is bijvoorbeeld ook een dramatische figuur; als de vrouw van Jephta ziet ze hoe hij hun dochter Iphis moet offeren aan God. Kristina Hammarström heeft een mooie stem, maar haar uitdrukkingskracht blijft redelijk constant, terwijl aria's als "Scenes of horror, scenes of woe" of "Let other creatures die" onwaarschijnlijk potentieel hebben.

Het zelfde geldt voor Katherine Watson als Iphis. In de pastorale aria "Tune the soft melodious lute" komt haar boterzachte sopraan goed uit en benadert ze de perfectie. Maar als ze zou moeten ontroeren op het moment dat ze berust in haar lot, voel ik weinig emotie. Haar geliefde Hamor werd gezongen door de contra-tenor David DQ Lee. De lyrische momenten, zoals "Dull delay, in piercing anguish" of het duet met Iphis, doet hij goed. Maar hij kan minder overtuigen in het stevigere "Up the dreadful steep ascending", waarbij zijn stem dan ook nog eens een stuk minder goed projecteert.

Alles bij elkaar was het wel een mooie avond, maar ik bleef een beetje op mijn honger zitten omdat de dramatische mogelijkheden van dit oratorium niet helemaal uitgebuit werden.

Publicatie: maandag 21 november 2011 om 20:23
Rubriek: Oratorium