Il barbiere di Siviglia in Luik

Door omstandigheden, zoals sneeuwstormen en agendaconflicten, heb ik de vorige twee Luikse producties moeten missen. Maar voor Il barbiere di Siviglia was ik gisteren weer van de partij, ondanks het feit dat het een productie van de intendant Stefano Mazzonis di Pralafera was.

Nu, voor een Pralafera-producti viel het nogal mee. Er waren uiteraard de kleurrijke kostuums, de soldaten met huppelpasjes, aria's die onderbroken worden om een dringende belegen grap te placeren, of een verwarringsfinale met musical-dansjes.

Om een of andere reden hadden ze ook gekozen voor de sopraanversie van de opera. Met alle uitstekende Rossini-mezzo's die er tegenwoordig rondlopen, moet een operahuis al een heel goede reden hebben om voor Rosina een sopraan te engageren. Sumi Jo is duidelijk geen goede reden, daarvoor is ze al lang voorbij haar vocale houdbaarheidsdatum voor dit soort rollen. Ooit kon ze nog enigszins overtuigen als belcantozangeres, maar haar coloraturen zijn tegenwoordig allemaal berekend en vloeien niet natuurlijk. "Una voce poco fa" ontbrak aan charme. Haar middenstem is zo goed als weg, waardoor recitatieven verdwijnen in het geruis van de ventilatie en de overvliegende helikopters.

De tenor Sergei Romanovsky was een verdienstelijke Almaviva, alhoewel de bovenste helft van zijn stem soms rauw en hees klinkt. Het was wel ongelukkig dat hij meteen in zijn allereerste openingszin - 'Fiorello ola' - lichtjes kraakte. Carlo Lepore leek aanvankelijk een goede Don Basilio te zijn met een joekel van een basstem en met een karaktervolle "La calunnia" . Maar tegen dat hij halverwege de aria was, begonnen zijn registers uit elkaar te vallen.

De twee baritons waren daarentegen wel goed. Bruno De Simone beheerst Bartolo tot in de puntjes van zijn stembanden en zingt met stijl, zonder overdrijven en perfecte komische timing. De titelrol werd gezongen door de jonge bariton Nicola Alaimo. Hij was eerder al opgevallen in de concertante Don Pasquale in Luik met Riccardo Muti. Zijn Figaro is van het juiste hout gesneden. Hij heeft een grote stem die hij volledig beheerst om een uitstekende "Largo al factotum" te zingen. Ook scenisch is hij een overtuigende barbier.

Publicatie: woensdag 16 maart 2011 om 16:17
Rubriek: Opera