Il Grand' Inquisitor

Weihnachtsoratorium in deSingel

Het Collegium Vocale is twee dagen in deSingel voor twee opvoeringen van Bachs Weihnachtsoratorium met het Concerto Köln onder leiding van Marcus Creed. Vandaag voeren ze het werk volledig op, gisteren hoorde ik de kortere uitvoering met de cantates 1, 2, 3 en 6.

Op aangeven van een Bachonderzoeker werd de eerste lijn van het openingskoor "Jauchzet, frohlocket, auf preiset die Tage" vervangen door "Tönet, ihr Pauken! Erschallet, Trompeten!", de eerste lijn van de feestcantate BWV 214. Het is bekend dat Bach een groot deel van de muziek van BWV 214 (en BWV 213) gerecycleerd heeft in verschillende delen van het Weihnachtsoratorium. De instrumentatie van het openingskoor verwijst naar die pauken en trompetten en onder andere daarom zou die tekst correcter zijn. Persoonlijk vind ik dat argument nogal zwak. Als je die redenering doortrekt, dan zou ook de tweede lijn - "Klingende Saiten, erfüllet die Luft" - overgenomen moeten worden, aangezien de strijkers ook niet onbelangrijk zijn. En wat dan met al die andere aria's die met een andere tekst op dezelfde muziek gezet werden ?

Uiteindelijk is dit maar een detail en een reden om er in het programmaboekje een paar bladzijden aan te wijden. Het belangrijkste is de muziek en ook bij deze uitvoering werd ik weer gegrepen door het genie van Bach en gesterkt in mijn overtuiging dat Bach de grootste componist aller tijden is... ondanks het feit dat er ook wel een paar geniale operacomponisten geweest zijn.

Het was de eerste keer dat ik Julian Prégardien hoorde. Hij klinkt meer als een tenor dan zijn bekendere vader (die volgens mij een getenoriseerde bariton is), maar heeft wel vergelijkbare problemen met een niet altijd zuivere registerovergang, hoge noten die langs onder benaderd worden en zelfs één lichtjes krakende noot aan het begin van de avond. Maar hij heeft een aangenaam geluid en de loopjes in "Frohe Hirten, eilt, ach eilet" gingen vlot met zelfs iets trillerachtigs.

Een ontdekking was de jonge bariton Andreas Wolf, die een schitterende homogene stem heeft en die volgens mij ook een uitstekende liedzanger zou kunnen zijn. Christina Landshamer vertoonde tekenen van een verkoudheid, maar zong een zuivere en glasheldere sopraanpartij. De alt Ulrike Schneider viel wat tegen, vooral omdat haar stem niet optimaal projecteerde.

Publicatie: donderdag 23 december 2010 om 16:00
Rubriek: Oratorium