Iphigénie en Aulide in de Munt

In de herfst van zijn carrière, componeerde Gluck een aantal opera's voor de Parijse opera. Twee daarvan hebben Iphigénie als centraal personage en beide opera's werden in de Munt tot één geheel gesmeed door Pierre Audi. Ik zag gisteren Iphigénie en Aulide.

Het podium is een klein speelvlak dat zich boven de orkestbak bevindt. Dat podium is bereikbaar via twee metalen trappen die naar de koninklijke en de Europese loge lopen. Het orkest wordt naar de achtergrond verplaatst op het "normale" podium. Daarachter zijn ook nog eens gradins gebouwd voor het koor en het publiek. Met een beetje fantasie doet het geheel denken aan een Grieks amfitheater.

Die kleine oppervlakte beperkt de mogelijkheden uiteraard. Er zijn dan ook geen verdere rekwisieten, op een paar dode meeuwen na. De zangers, overwegend gekleed in militaire camouflagekledij, moeten het dan ook volledig hebben van hun acteerspel en vocale prestatie.

De ster van de avond is zonder twijfel Véronique Gens, die na meer dan 10 jaar eindelijk terug keert naar de Munt en een schitterende Iphigénie zingt. Meteen met haar eerste aria, "Hélas, mon coeur sensible et tendre", weet ze te ontroeren. Haar stem is voller geworden en haar Franse uitspraak is pure perfectie.

Die verstaanbaarheid is een stuk minder goed bij Charlotte Hellekant. Ze zingt een geëngageerde Clytemnestre met "Jupiter, lance la foudre" vol vuur en dramatiek. Maar tijdens de meest dramatische momenten is er wat ruis hoorbaar op haar stem. Haar echtgenoot Agamemnon kreeg de nobele stem van Andrew Schroeder toebedeeld.

Minder nobel was Achille, Iphigénies geliefde. Zolang Avi Klemberg in de onderste helft van zijn stem blijft, valt het wel mee alhoewel hij daar ook geen toonbeeld van subtiliteit is. Maar als een aria als "Cruelle, non, jamais votre insensible coeur" hem naar iets hogere regionen voert, verdwijnt de kleur uit zijn stem, begint hij te roepen en wordt zijn intonatie dubieus.

Alhoewel ik geen grote fan van Gluck ben, was de voor mij onbekende Iphigénie en Aulide wel een aangename kennismaking... niet in het minst omwille van de in globo sterke bezetting. Volgende week gaat de reis verder naar Tauride.

Publicatie: vrijdag 4 december 2009 om 17:39
Rubriek: Opera