Salzburg - Theodora

Een week geleden gingen de Salzburger Festspiele van start met het oratorium Theodora - het is nu eenmaal een Handeljaar - maar wel geënsceneerd door Christof Loy. Ivor Bolton dirigeerde het Freiburger Barockorchester.

Een oratorium hoeft uiteraard niet geënsceneerd te worden, en sommige recensenten blijken het daar ook moeilijk mee te hebben. Daarenboven hoort barokmuziek ook eerder thuis op het Salzburgs Pinksterfestival en niet in de zomer.

Maar ondanks het gigantische podium van het Grosses Festspielhaus, zou Loy er met een uitgepuurde enscenering toch in geslaagd zijn om de intieme menselijke scènes tot hun recht te laten komen, alhoewel het podium volledig leeg is op een groot kerkorgel en wat stoelen na.

De twee hoofdrolspelers - Christine Schäfer als Theodora en Bejun Mehta als Didymus - triomferen. De meningen zijn iets meer verdeeld over de Irene van Bernarda Fink of de Valens van Johannes Martin Kränzle.

• Der Standard (27-7-2009): Eine delikat-diskrete Menscheninstallation, Ljubisa Tosic
• Süddeutsche Zeitung (27-7-2009): Dem Tod ins Auge gesehen, Reinhard J. Brembeck
• Die Presse (27-7-2009): Ein fataler Irrtum zum Auftakt, Wilhelm Sinkovicz
• Salzburger Nachrichten (27-7-2009): Sterben für die Liebe im Jenseits, Ernst P. Strobl
• Wiener Zeitung (28-7-2009): Unerträglich ist die Nichtigkeit, Christoph Irrgeher
• Neue Zürcher Zeitung (28-7-2009): Oratorium oder Oper - oder Musik?, Peter Hagmann
• Der Tagesspiegel (3-8-2009): Entsagung und stille Größe, Christine Lemke-Matwey

Publicatie: maandag 3 augustus 2009 om 19:22
Rubriek: Nieuws