Thomas Quasthoff in New York

Op de eerste rustdag van de Ring, trok ik naar de beroemde Carnegie Hall. De Staatskapelle Berlin is bijna twee weken in New York voor Mahler, Mahler en nog eens Mahler. Alle symfonieën worden in die periode opgevoerd, aangevuld met zijn drie liedcycli en een selectie van Wunderhorn-liederen.

Daniel Barenboim en Pierre Boulez verdelen het dirigeerwerk. Gisteren begon de reeks met de Eerste Symfonie, gedirigeerd door Daniel Barenboim, voorafgegaan door de Kindertotenlieder, gezongen door Thomas Quasthoff... wat uiteraard de hoofdreden was waarom ik een kaartje gekocht had voor dit concert.

Quasthoff heeft weliswaar geen gigantische stem, maar zijn piano draagt wel perfect tot op het hoogste balkon, waar ik een plaatsje gevonden had. Voor een liedcyclus als Kindertotenlieder is dat piano zingen onontbeerlijk; iets anders zou ongepast zijn. Zoals we dat van Quasthoff gewend zijn, geeft hij een integere vertolking die getuigt van een intieme vertrouwdheid met deze liederen. Halverwege Nun seh' ich wohl, warum so dunkle Flammen laat hij de pijn van de vader culmineren in "Ihr wolltet mir mit eurem Leuchten sagen: Wir möchten nah dir bleiben gerne!" In Oft denk' ich, sie sind nur ausgegangen geeft hij dan weer uitdrukking aan de verloren hoop dat het allemaal maar een nare droom zou zijn.

Het is al een eeuwigheid geleden dat ik nog Mahlers Eerste gehoord heb. En ik was dan ook blij verrast dat die symfonie grotendeels een orkestrale interpretatie is van een ander lied. Heel de eerste beweging is een variatie op Ging heut' morgen übers Feld uit Lieder eines fahrenden Gesellen. De natuurevocatie die Barenboim oproept, was het betere kippenvelwerk. Op het einde van het concert braken ze zowat de zaal af. Ik heb wel de indruk dat ze dat hier in New York nogal gemakkelijk doen... het zullen nog de overblijfselen van de Hollandse genen zijn, zeker...

Publicatie: donderdag 7 mei 2009 om 14:00
Rubriek: Concert