Messiah in Gent

Het komt misschien wat bevreemdend over om op Paasdag het kerstverhaal te horen. Maar dat is eigenlijk niet vreemder dan in de kerstperiode het passieverhaal te horen, wat toch veel vaker gebeurt met elke opvoering van Handels Messiah. Desalniettemin, was gisteren de Messiah te horen in de Vlaamse Opera van Gent.

Gisteren was het ook de eerste keer dat Aviel Cahn zijn oplossing voor barokmuziek in de praktijk werd gebracht. Bij de seizoensaankondiging vorig jaar, liet hij al weten dat de Vlaamse Opera niet over de middelen beschikt om voor barokproducties een gespecialiseerd barokorkest in te huren. Zijn pragmatische oplossing bestaat erin om geïnteresseerde leden van het orkest te verzamelen in een kleinere formatie onder de leiding van vaste barokdirigenten zoals Ottavio Dantone. Ze spelen nog wel op hun gewone instrumenten, maar de strijkers werden uitgerust met "barokbogen". Het orkest werd verder uitgebreid met een basso continuo-groep. Ik vond het resultaat gisteren zeker geslaagd. Het orkest is nog altijd groter dan die minimalistische HUP-orkesten, maar toch beduidend kleiner dan het volledig symfonisch orkest, bestaande uit 5 eerste en tweede violen, 3 alten en 2 cello's en contrabassen.

Ik was ook aangenaam verrast door het koor. De Messiah werd niet uitgevoerd door het gebruikelijke operakoor, maar door het semi-professioneel Octopus Kamerkoor. Ze zingen met een mooie en volle klank terwijl ze er toch in slagen om transparant te blijven klinken. Hun tekstverstaanbaarheid is ook voorbeeldig. Vooral de sopranen leken als uit één mond te zingen. Hun meest magische moment was ongetwijfeld "Since by man came death" waarbij de piano-forte-afwisselingen voor kippenvel zorgden.

De solisten bleven ook niet onbetuigd. De tenor Kenneth Tarver hebben we al vaker gehoord in oratoriums. Zijn hoge noten klonken gisteren wat kelig, maar voor de rest gaf hij weer een indrukwekkende uitvoering met zijn oneindig lange adem in "Ev'ry valley shall be exalted". De basaria's zijn niet altijd de meest subtiele momenten van de Messiah, waardoor ze best tot hun recht komen met een grote basstem. Josef Wagner beschikt over zo'n stem om "Why do the nations" en "The trumpet shall sound" de zaal te laten in rollen.

Ik vond de sopraan Lydia Teuscher de minste van de vier solisten. In haar eerste recitatief klonk ze nog wat schel, maar dat was over tegen dat ze een mooie en gezwinde "Rejoice greatly" zong (misschien iets té gezwind voor mijn smaak). "I know that my Redeemer liveth" is een van de grootste aria's van de Messiah... en nog iets te groot voor Teuscher. Ze leek nooit echt haar draai te vinden in deze aria. Er valt echter absoluut niets af te dingen op de alt Kristina Hammarström. Ze heeft een fantastische stem en zingt ruim binnen haar grenzen. Haar "He was despised" was een van de absolute hoogtepunten.

Publicatie: maandag 13 april 2009 om 14:42
Rubriek: Oratorium