Mozart- en Haydnaria's in het PSK

Naast de "gewone" prijs, krijgen de laureaten van de Konigin Elisabethwedstrijd ook de kans om concerten te geven. En die beperken zich niet tot de reeks laureatenconcerten in de maand na de finale. Gisterenavond was er zo'n concert met Mozart- en Haydnaria's in het Paleis voor Schone Kunsten. Drie laureaten traden op samen met La Petite Bande onder leiding van Sigiswald Kuijken.

De momenten tussen de aria's werden opgevuld met orkestwerk van Mozart. Zo opende het concert met diens 12de symfonie. Halverwege waren Sophie Hallynck en Barthold Kuijken de solisten in het harp- en fluitconcerto (KV 299). Het concert sloot af met het bekende klarinetconcerto met Lorenzo Coppola. Maar daarvoor was ik uiteraard niet in de eerste plaats gekomen.

Tenor Szabolcs Brickner, de winnaar van de jongste editie van het concours, opende het vocale deel met "Und Gott schuf den Menschen" uit Die Schöpfung. Dit repertoire ligt goed in zijn stem en hij zingt het met de nodige aandacht voor de tekst. Daarna waagde Layla Claire zich aan de Nozze-gravin met "Dove sono i bei momenti", alhoewel ze eerder een Susanna-stem heeft. Ze slaagde er niet in om enig gevoel over te brengen. Ook de lange frases gaan haar mogelijkheden te boven.

Het verschil met Anna Kasyan is gigantisch, die gewoon van een andere klasse is. Zij zong wel Susanna, meer bepaald de aria "Deh, vieni, non tardar". Vanaf de openingslijn 'Giunse alfin il momento' stroomt haar inleving de zaal in, meteen krijg je een blik in de psyche van Susanna. In vergelijking was Claires vertolking van haar recitatief 'E Susanna non vien' kleurloos en saai. Tussen deze twee aria's zongen ze samen het "Canzonetta sull'aria". Op dat moment is het echt duidelijk dat ze allebei in hetzelfde stemvak zitten, alleen zingt Kasyan zuiverder en projecteert haar stem ook een heel stuk beter.

Na de pauze zong Brickner twee duetten met de twee sopranen, met eerst "Un certo ruscelletto" uit Haydns Il mondo della luna met Layla Claire. Maar het ontroerendste duet was "Odo ? O sol quel che brama" met Anna Kasyan. Daarbij zong hij Idamante en zij Ilia. Ze sloten af met het trio "Pria di partir" uit Idomeneo. Dit concert sterkte mij in mijn mening dat van deze drie laureaten Anna Kasyan de meest interessante zanger is.

Publicatie: woensdag 1 oktober 2008 om 17:09
Rubriek: Concert