Der Zarewitsch in Bad Ischl

Ongeveer 50 km ten oosten van Salzburg ligt Bad Ischl. Dit stadje is vooral bekend als het vroegere buitenverblijf van "Franzl und Sissi"... maar ook als woonplaats van Franz Lehar en Richard Tauber. In de zomer houden ze er een Lehar Festival in het Kongress & TheaterHaus. Gisteren hoorde ik er Lehars Der Zarewitsch.

De zaal is een typische rechthoekige congreszaal met weinig theaterfaciliteiten. Ze hebben wel een orkestbak gebouwd, maar er is nauwelijks plaats voor coulissen, laat staan een echte toneeltoren. Een en ander maakt dat de scènewisselingen soms stroef lopen. De regisseur Leonard Prinsloo helpt ook niet mee voor een vlot verloop. Het opkomen en afgaan van de zangers en acteurs gebeurt niet organisch, en zeker als hij het koor op of af het podium moet krijgen is het soms een gedrum.

Der Zarewitsch heeft alles bij elkaar ongeveer anderhalf uur muziek, maar toch zijn ze er in geslaagd om de voorstelling meer dan drie uur te laten duren (inclusief één pauze). In een operette horen natuurlijk ook dialogen, maar ze werden hier wel heel breed uitgemeten. Na de derde en zelfde (!) Freudiaanse verspreking van de minister-president is het grappige er wel af. Ze vonden het blijkbaar ook nodig om de dialoog van de tsaar en Sonja - die wel voorkomt in het oorspronkelijke toneelstuk, maar niet in de operette - terug in te voeren, wat de zaak nodeloos ophoudt.

De bezetting bestond uit jonge zangers. De Zarewitsch Aljoscha (de rol van Richard Tauber) werd gezongen door een neuzelende Reinhard Alessandri met een genepen stem. Zowel in zijn beroemd Wolgalied als in het duet met zijn geliefde Sonja "Warum hat jeder Frühling ach nur einen Mai" klonk hij constant geforceerd. Romana Noack (Sonja) had dan weer moeite om haar stem over de orkestbak te projecteren. Het beste was nog het buffo-paar Iwan (de lakei van Aljoscha), gezongen door de bariton Thomas Zisterer, en zijn vrouw Masha, een hilarische Theresa Grabner.

Publicatie: zaterdag 23 augustus 2008 om 09:19
Rubriek: Operette